ၿမိဳ႕ၿပ ရဲ႕ လေရာင္က
လမ္းမေတြေပၚကို ယိုဖိတ္
ဖြင္႔ပိတ္ေနတဲ႔ေတြၾကယ္ေရာင္ေတြ
နိမိတ္ဖတ္ယူမရေအာင္႐ႈပ္ေထြးတဲ႔ည
ေသြးေအးေအးနဲ႔ပဲ
ဒီေဆာင္းက ႐ိုးတံေတြေဖ်ာက္ပစ္ခဲ႔ ………………………….
ကြယ္ဝွက္ၿခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ
ဘာေတြမ်ား စြင္႔ကားဖူးပြင္႔လာမလဲ
ေမးခြန္းတစ္ခုနဲ႔
အေမ႔ ရဲ႕ေမတၱာၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ဓါးသြားေပၚပစ္တင္ခဲ႔တဲ႔
ေဟာဒီ လက္ႏွစ္ဖက္
ဘာကိုပဲစိုက္ပ်ိဳးစိုက္ပ်ိဳး မၿဖစ္ထြန္းေတာ႔ဘူး
ဘာကိုပဲအုပ္မိုးေပး အုပ္မိုးေပး အရိပ္မထင္ေတာ႔ဘူး
(အခုက်မွ)
ေႏြးေထြးခ်င္လိုက္တာ ေမေမရယ္ …………………………..
နာရီ မိနစ္ စကၠန္႔ ………….
ကၽြန္ေတာ္မီးေတြကို မွိတ္ပစ္လိုက္တယ္
ကၽြန္ေတာ္က အေမွာင္နက္နက္ထဲမွာ ……………………………..။။။
အိုင္လြယ္ပန္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
နမိတ္ပံုေတြ အရမ္းမိုက္တယ္ဗ်ာ ၊ တကယ့္ကို အနာ ပါပဲ ဘရိုေရ ။
ေၾသာ္...ဒီအနာရဲ႕ ဒဏ္ကဆုိးလြန္း တယ္ဗ်ာ...။
စိတ္မေကာင္းၾကီးစြာနဲ ့ ကဗ်ာကို ခံစားသြားပါတယ္ ။ :(
တစ္ကယ္ ရင္ထဲနာသြားပါတယ္...
အစ္ကိုေရ.. မေတာ္တဆ တိုက္ဆိုင္သြားတယ္..ေခါင့္ဆီမွာလဲ အနာပဲ.. တစ္ကယ္မေတာ္တဆပါေနာ္.. တစ္ကယ္
အေမ႔ ရဲ႕ေမတၱာၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ဓါးသြားေပၚပစ္တင္ခဲ႔တဲ႔
ေဟာဒီ လက္ႏွစ္ဖက္
ဘာကိုပဲစိုက္ပ်ိဳးစိုက္ပ်ိဳး မၿဖစ္ထြန္းေတာ႔ဘူး
ဘာကိုပဲအုပ္မိုးေပး အုပ္မိုးေပး အရိပ္မထင္ေတာ႔ဘူး
(အခုက်မွ)
ေႏြးေထြးခ်င္လိုက္တာ ေမေမရယ္ ..............
က်ေနာ္လည္း အဲ့လိုဒဏ္ရာ ရတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနရတယ္ေလ း(
ေမတၱာၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ဓါးသြားေပၚပစ္တင္ခဲ႔တဲ႔ လက္..စိုက္ပ်ိဳးလို႔မျဖစ္ထြန္း အုပ္မိုးလို႔ အရိပ္မထင္ေတာ႔ေပမယ္႔..ရင္ထဲကေန အေမလို႔ တမ္းတမ္းတတ ေခၚလိုက္ပါ..အေမရဲ႕ေမတၱာဓါတ္နဲ႔ အေမွာင္နက္မွာ လင္းေစမယ္...
ကိုအိုင္လြယ္ပန္ေရ အေမ႔ရဲ႕ ေမတၱာဓါတ္မွာ အလင္းဓါတ္ပါတယ္..
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
:) Great!
ေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႕..အားေပးလ်က္ပါ ခံစားသြားပါတယ္
အဆင္ေၿပပါေစညီေလးေရ ...
တစ္ေန႔ေတာ့ လိုအင္ေတြၿပည့္စံုမွာပါ...
ဘာကိုပဲအုပ္မိုးေပး အုပ္မိုးေပး အရိပ္မထင္ေတာ႔တဲ့
ေႏြ...ထဲမွာ........၊
တို႔..ေတြ.....။
အိုင္လြယ္ေရ....
"ေမေမ.." လို႔....ေခၚရတာေလးကတင္...ေအးခ်မ္းလို႔...
အိျႏၵာ
Post a Comment