ရပ္ဝန္း


ေတာင္႔တမွဳေတြကုိ
အေဖာ္ၿပဳရင္း
စည္းဝိုင္းထဲမွာပိတ္ေလွာင္
ေနာင္တဆိုတာကို
မာနနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္လ်ွက္
ထြက္ေပါက္႐ွိလ်ွက္နဲ႔
ကိုယ္တိုင္ပိတ္ရဲခဲ႔တဲ႔
ဒဏ္ရာရႏွလံုးသားကို
ၿပန္ထုတ္ၾကည္႕မိ
ငါ.....................
လြမ္းေနဆဲပါ...................။

အိုင္လြယ္ပန္

1 comments:

emayarKhin said...

အနည္းဆံဳးေတာ. ကဗ်ာေရးဘိဳ.ရင္ဘက္နဲ.နည္းနည္းေတာ.ရင္းရမယ္ေနာ္...ဒါမွသက္ဝင္တဲ.ကဗ်ာရမယ္.ခုလဲလြမ္းေနတုန္းေပါ.့..........
ထြက္ေပါက္ေတြကုိကုိယ္တို္င္ပိတ္ရဲမွေတာ့....ကုိယ္တုိင္လဲလြမ္းရဲရမွာေပါ့....

အမရာ