ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕အိမ္ၿပန္ခရီး

အပိုင္း (၁)
ဆည္းဆာသည္ ေခြးတစ္ေကာင္အဖို႔ အ႐ုပ္ဆိုးလွပါသည္…………………..
ေခြး စိတ္႐ႈပ္ေနသည္…..သူေလွ်ာက္လာသည္မွာ အေတာ္ၾကာၿမင္႔ခဲ႔ေလၿပီ……..ေခြးတစ္ကိုယ္လံုး႐ွိ
အေၾကာအခ်ဥ္မ်ားမွာ သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းလို မာေတာင္႔လ်က္ သူေလွ်ာက္လာသည္႔ခရီးအား
သက္ေသၿပလ်က္႐ွိသည္……….လူေတြေၿပာေၿပာေနၿခင္းေၾကာင္႔ မာကိုပိုလို ကို ေခြးၾကားဖူးနားဝ
႐ွိေသာ္လည္း ထိုသူဘာေတြလုပ္ခဲ႔မွန္း ေခြးမသိပါ………ေခြးသိသည္မွာ လက္႐ွိသူ႔ဘဝကိုသူ
မေပ်ာ္ပိုက္ေတာ႔ၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္……….သူ သမားသ႐ိုးက်ေခြးမ်ားလို လူမ်ားေပးစာကမ္းစာစား
လူမ်ား၏အိုးအိမ္ၿခံဝင္းမ်ားအားေစာင္႔ေ႐ွာက္…..လူမ်ားအားေခါင္းၿဖင္႔ ပြတ္သပ္ခၽြဲႏြဲ႔………..
အစာေတာင္း…ထိုဘဝအား ေခြး ညည္းေငြ႔ေအာ္ဂလီဆန္လာသည္………ထိုသို႔ၿဖစ္လာၿခင္းသည္
ယၡုဳ ေခြး ထြက္လာဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္………..ေခြး မထြက္လာခင္ ေခြး၏အေမက
ေခြးအား မင္းဟာ တစ္သက္လံုး ေခးြၿဖစ္မဲ႔ေကာင္မဟုတ္ဘူးဟု ေၿပာလိုက္သည္……….ေခြးလဲထိုစကား
အားၾကိဳက္သည္…..ေခြး ေခြးမၿဖစ္ခ်င္ပါ……….လူမ်ားအရိပ္အေၿခၾကည္႔ၿပီးေနရေသာဘဝကို
ေခြး ႐ြံ႕မုန္းလွပါသည္…………..ထိုသို႔ၿဖင္႔ ညစ္ညစ္ႏွင္႔ ေခြး ေလွ်ာက္သြားေနၿခင္းၿဖစ္သည္………….။

အပိုင္း (၂)
ညသည္ၾကယ္ေရာင္မ်ားအားရင္ခြင္ထဲသို႔ထည္႔ဝွက္ထားသည္…………..သစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္တြင္
ေခြးဆာဆာႏွင္႔အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မွာ မည္မွ်ၾကာၿမင္႔သြားသည္မသိ စကားသံမ်ားေၾကာင္႔
ေခြး ႏိုးလာခဲ႔သည္…………“နင္ .ဒီလိုၿဖစ္လာမယ္မွန္းအရင္က မစဥ္းစားဘူးလား “ႏွင္းဆီ” ရယ္.
အခုေတာ႔ ဟိုကနင္႔ကိုမယူႏိုင္ဘူးတဲ႔…….နင္႔ပတ္ဝန္းက်င္ ကိုနင္ဘယ္လို႐ွင္းမလဲ……ငါေတာ႔ေသသာေသ
လိုက္ခ်င္ေတာ႔တယ္ဟယ္…….နင္ဟာေလ ေခြးထက္ေတာင္ မိုက္လံုးၾကီးေသးတယ္”……..
ငိုသံႏွင္႔ေရာေထြးေနေသာစကားသံမ်ား…. …. ေခြးလန္႔သြားသည္……သူ႔ထက္ေတာင္မိုက္သည္ဆိုပါလား…
ေခြးေခါင္းေထာင္ၿပီးၾကည္႔မိသည္………အိုး….ဒီေလာက္လွပေခ်ာေမြ႕သည္႕ မိန္းကေလးတစ္ဦးက
သူ႔ထက္ေတာင္မိုက္သည္မွာ……သူမယံုႏိုင္ ေအာင္ၿဖစ္ရသည္……..သတၱဝါထဲတြင္ ဥာဏ္ပညာ
အလိမၼာဆံုးမို႔ လူဟုေခၚသည္မဟုတ္ပါလား……..စကားသံမ်ား တစ္ၿဖည္းၿဖည္းႏွင္႔ ေဝးေဝး
သြားသည္…….ေခြးမွာသာနားမလည္မႈမ်ားစြာႏွင္႔…………….။

အပိုင္း (၃)
ေရာင္နီသည္ ေခြးတစ္ေကာင္၏ ဒြိဟမ်ားအားသဲ႔ထုတ္မသြားပါ…….ထမင္းစားေရေသာက္ပင္
ပ်ဴထြက္လာသည္………………ေခြး မထေသးဘဲ ဆက္မွိန္းေနသည္…………..ညက စဥ္းစားလို႔
မရဘဲ အိပ္မေပ်ာ္တစ္ခ်က္ေပ်ာ္တစ္ခ်က္…………..ထိုအခ်ိန္မွာပင္ လူငယ္တစ္ေယာက္ အပင္ေအာက္သို႔
ေရာက္လာၿပီး တစ္စံုတစ္ရာကိုစိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ ႏွင္႔ေစာင္႔ဆိုင္းေနသည္…………
တစ္စံုတစ္ခုကိုလဲ ထုတ္ၾကည္႔လိုက္ ၿပန္ထည္႔လိုက္လုပ္ေနသည္…………
ေခြး လည္းစိတ္ဝင္တစား ေစာင္႔ၾကည္႔ေနလိုက္သည္……….
မၾကာပါ အပင္ေအာက္သို႔ ေနာက္ဆံုးေပၚကားတစ္စီးထိုးရပ္လာၿပီး အသက္ငါးဆယ္အ႐ြယ္
႐ုပ္ရည္သန္႔ၿပန္႔ေသာ လူၾကီးတစ္ဦးဆင္းလာကာ လူငယ္အားေမးလိုက္သည္…
“ေမာင္ရင္က်ဳပ္ကိုေတြ႔ခ်င္တာ “ႏွင္းဆီ” ကိစၥထင္တယ္” ……. “ဟုတ္တယ္ “ဦးေက်ာ္ေအာင္” ……
ခင္ဗ်ားၾကီး ယုတ္မာခဲ႔တဲ႔ကိစၥ ခင္ဗ်ားနဲ႔ဘာမွမဆိုင္သလိုဘဲ ေနေနဦးမွာလား”……….
“က်ဳပ္ ဘယ္ကိစၥကိုမွ မယုတ္မာခဲ႔ဘူးေမာင္ရင္…..က်ဳပ္ ဘယ္အရာကိုမွ အလကားမယူခဲ႔ဘူး……
က်ဳပ္ “ႏွင္းဆီ” ဆီကို ဝင္ၿပီဆိုကတည္းက ဘာလိုခ်င္လို႔လဲဆိုတာ ေမာင္ရင္လဲသိတယ္….လူတိုင္းလဲသိ
တယ္…..“ႏွင္းဆီ” ကိုယ္တိုင္လဲသိတယ္………….က်ဳပ္က တစ္ခုေပးလို႔ “ႏွင္းဆီ”ကက်ဳပ္ကိုတစ္ခုၿပန္ေပး
တာပဲ……ေလာကၾကီးရဲ႕အေပးအယူ သေဘာတရားကိုေမာင္ရင္ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ရင္
ေမာင္ရင္က်ဳပ္ကို အခုလိုေခၚေတြ႔မွာေတာင္ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး”…………...“ခင္ဗ်ားၾကီး ေခြးစကား
မေၿပာနဲ႔ …..ခင္ဗ်ားၾကီး ေခြးက်င္႔ေခြးၾကံၾကံ ၿပီးမွ ဒီစကားမ်ိဳးေၿပာထြက္တယ္……လူဆိုတာ ကိုယ္လုပ္တဲ႔
ကိစၥကိုယ္ တာဝန္ယူရတယ္ဗ်”………….ေခြး ေဝခြဲမရၿဖစ္သြားသည္………ဘယ္႔ႏွယ္႔လူေတြကသူ႔ကို
ဆြဲဆြဲသြင္းေနရတာလဲ………….ဆက္လက္နားေထာင္ၾကည္႔လိုက္သည္…………“ဟုတ္တာေပါ႔
ေမာင္ရင္ရယ္ လူဆိုတာ ကိုယ္႔ကိစၥကိုကိုယ္ တာဝန္ယူရတာေပါ႔……..က်ဳပ္လဲ …သူလိုသေလာက္
ေပးဖို႔ ေၿပာထားၿပီးသားပဲေလကြယ္……. မယားၾကီး႐ွိတဲ႔က်ဳပ္ကို လက္ခံကတည္းကိုက သူဟာ
မယားၾကီးၿဖစ္ခြင္႔မ႐ွိဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္ထားၿပီးသားပါ……အခုက်မွဘာၿဖစ္လို႔ ရပိုင္ခြင္႔တစ္ခုကို
မေက်နပ္ႏိုင္ရတာလဲကြယ္………က်ဳပ္အခုလိုေနထိုင္ သံုးၿဖံဳးေနႏိုင္တာဟာ…..ေမာင္႔ရင္႔အ႐ြယ္တုန္းက
ေမာင္ရင္အခုၿဖစ္ေနတဲ႔ မခံခ်င္စိတ္တစ္ခုနဲ႔ၾကိဳးစားခဲ႔လို႕ပဲ……..ေမာင္ရင္႔အ႐ြယ္မွာ အမ်ားၾကီးေပးဆပ္ခဲ႔ရ
လို႔ပဲေလ……….ေလာကၾကီးမွာ ဘယ္အရာမွအလကားမရဘူးေမာင္ရင္……ေမာင္ရင္အခုက်ဳပ္ကိုစကား
ေၿပာေနတာေတာင္ ေမာင္ရင္႔လည္ေခ်ာင္းထဲက အားထုတ္မႈတစ္ခုကို ေမာင္ရင္ေပးဆပ္ေနရတယ္
ကြယ္႕……..ဒီလိုပဲ က်ဳပ္က ေပးတယ္….ၿပန္ယူတယ္…..မေပးတာၾကီးကို က်ဳပ္အတင္းမယူဘူးေမာင္ရင္
က်ဳပ္ယူခ်င္လဲ မရဘူး………..ဘယ္သူမွလဲမရႏိုင္ဘူး”………ေခြး ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကိုမွန္းဆၾကည္႔လို႔
ရသြားသည္…………လူၾကီး၏စကားမ်ားအား ေဒါသဖံုးလြမ္းေနေသာလူငယ္ မည္သို႔မွ်နားလည္လာမည္
မဟုတ္ပါ……..မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ လူငယ္မွာ ထိုလူၾကီးမလာခင္က ထည္႔လိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္
အရာအား ထိုလူၾကီးအား လက္ေဆာင္ေပးပါေတာ႔မည္……..ထိုအရာမွာ အသြားထက္လွေသာ
ဓါးေၿမွာင္တစ္ေခ်ာင္းၿဖစ္ေၾကာင္း သိေနႏွင္႔ေသာ ေခြး အဖို႔ ထိုဇာတ္လမ္းအား ဆက္ၾကည္႔ရန္
မလိုအပ္ေတာ႔ပါ………ေခြး ထထြက္လာခဲ႔သည္………………….။

အပိုင္း (၄)
ေနေရာင္သည္ တိမ္မ်ားကိုပန္းခ်ီခ်ယ္ေနသည္………ေခြး ရင္ထဲတြင္လဲ ပန္းခ်ီကားမ်ားစြာ႐ွိပါသည္…….
ေအးၿမလွေသာဝါးပင္မ်ား၏ အရိပ္ေအာက္မွ ေက်ာင္းေဆာင္ေလးတစ္ခုသို႔ ေရာက္လာခဲ႔သည္…….
အေဝးတြင္ ခပ္ဝါးဝါးအရာႏွစ္ခု…..ထိုအရာမ်ားႏွင္႔နီးလာေအာင္ ေခြး ေလွ်ာက္လာခဲ႔သည္………….
ေတြ႔ပါၿပီ…….ေလးေခ်ာင္းတန္း ဝါးခံုတန္းေလးေပၚတြင္ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းလွေသာ
ရဟန္းတစ္ပါးႏွင္႔ ေအာက္တြင္ဖူးေမွ်ာ္ေနေသာ မိန္းမလွေလးတစ္ေယာက္…….
ရဟန္းက စကားစလိုက္သည္……..“ဒကာမၾကီး “ႏွင္းဆီ”……ၿဖစ္ၿပီးသမွ်ေတြကို မေတြးနဲ႔ေတာ႔…..
အမွားဆိုတာလူတိုင္းနဲ႔မကင္းဘူး…….လူေတြမွာ သူမ်ားရထားတဲ႔ အခြင္႔အေရးေတြကို မက္ေမာေနၿပီး
လုပ္ေနကိုင္ေနေၿပာေနမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီပုဂၢိလ္ဟာ စိတ္မခ်မ္းသာႏိုင္ဘူး……..စိတ္မခ်မ္းသာရင္
စိတ္မၾကည္ သမာဓိမၿဖစ္ႏိုင္ဘူး တည္ၾကည္မႈ သမာဓိမၿဖစ္လို႔ ႐ွိရင္ အသိဥာဏ္ဆိုတာမေပၚႏိုင္ဘူး…….
အသိဥာဏ္ပညာမ႐ွိတဲ႔ သူအတြက္ လုပ္သမွ်အလုပ္ေတြလြဲ ေၿပာသမွ်စကားေတြမွား စဥ္းစားသမွ်
စိတ္ကူးေတြ တက္တက္စဥ္ေအာင္ လြဲေခ်ာ္ကုန္ေတာ႔တာကလား………..ဒါေၾကာင္႔မို႔
ဒကာမၾကီးသေဘာေပါက္ရမွာက ကိုယ္ရလိုက္တာကိုေက်နပ္ သေဘာေပါက္လိုက္စမ္းပါ…..
ေလာကသေဘာနဲ႔ေၿပာရရင္ ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ႔အကုသိုလ္ ရဲ႕အေလ်ာ္အစားက တကယ္မသက္သာ
လွေပဘူး…….သူမ်ားေတြရဲ႕ရပိုင္ခြင္႔ကို အားမက်ရဘူးလားလို႔ေမးစရာ႐ွိလာမယ္…….အားက်ခြင္႔႐ွိ
ပါတယ္….ၾကိဳးစားခြင္႔႐ွိပါတယ္…………ၾကိဳးစားေပါ႕……အဓိကကေတာ႔ လမ္းမွန္ရမယ္……
ေရာင္႔ရဲမွ်တမႈ ႐ွိရမယ္….မနာလိုမၿဖစ္ရဘူး…………ကိုယ္ရထားတဲ႔ရပိုင္ခြင္႔ ကိုလဲေက်နပ္….
ၿပီးမွပိုေကာင္းေအာင္ၾကိဳးစားေပါ႔…………
သလာဘံ နာတိမေညယ်
နာေညသံ ပိဟယံစေရ
အေညသံ ပိဟယံ ဘိကၡဳ
သမာဓိ နာဓိဂစၦတိ………… တဲ႔ ဘုရား႐ွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးကေဟာတယ္……
ကိုယ္႔လက္႐ွိရပိုင္ခြင္႔ ေလးကိုမေက်နပ္ႏိုင္ဘဲ သူမ်ားေတြ အဆင္ေၿပေနတာ ၾကည္႔ၿပီးေတာ႔
အတင္းလိုက္လိုခ်င္ေနရင္ေတာ႔ ရဟန္းပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လူပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဘယ္သူဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ စိတ္ဆင္းရဲ
ဒုကၡေရာက္ေနမွာေပါ႔………………..ဒီေတာ႔ ၿဖစ္ၿပီးသမွ်နဲ႔ ၿဖစ္လာတဲ႔ ကိုယ္႔ရပိုင္ခြင္႔ကို သိလိုက္စမ္းပါ
ဒကာမၾကီး”…….. ရဟန္းေတာ္၏စကားအဆံုးတြင္ ေခြး အသိဥာဏ္တစ္ခု လင္းကနဲရသြားသည္…….
ေခြး တစ္ေကာင္၏စိတ္မ်ား လံုးဝ႐ွင္းလင္းသြားေလၿပီ………..ရပိုင္ခြင္႔ကို သူေကာင္းေကာင္းသေဘာ
ေပါက္ခဲ႔ၿပီ…………….ေခြး ေပါ႔ပါးစြာထြက္လာလိုက္သည္………ေခြးရင္ထဲမွ ပန္းခ်ီကားမ်ားအားလံုးေပ်ာက္
ကုန္ကာ အၿဖဴေရာင္ကင္းဘတ္စတစ္ခု သာ႐ွိေနေတာ႔သည္………ထို ကင္းဘတ္စ သည္ပင္ ေခြး အတြက္
အလွပဆံုး ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ မည္သည္႔ပန္းခ်ီကားမွ ေခြးအဖို႔ မလိုအပ္ေတာ႔ပါ………….။

အပိုင္း (၅)
ဆည္းဆာသည္ေလာကအားကိုယ္ဖိရင္ဖိပံ႔ပိုးေနသည္……………….
ေခြး တစ္ေကာင္၏အိမ္ၿပန္ခရီးသည္လည္းၿမဴးၾကြသြက္လက္စြာ ဆည္းဆာႏွင္႔ ပနံရေနပါေတာ႔သည္…………။။။

(ဓမၼဒူတ အ႐ွင္ေဆကိႏၵ ၏ ရပိုင္ခြင္႔ တရားေတာ္ကိုမွီးကာ ေရးဖြဲ႔ ပါသည္ )

အိုင္လြယ္ပန္

9 comments:

လင္းဒီပ said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...ၾကိဳက္တယ္...ေနာက္လည္းလာလည္မယ္...Link လည္းလုပ္သြားတယ္...
အဆင္ေျပပါေစ..

တင့္ထူးေရႊ said...

ေကာင္းတယ္ ကိုအိုင္ေရ အေတြးေရာ အေရးေရာ ထိတယ္ မိတယ္ ..။

Unknown said...

မွန္တယ္ ကိုအိုက္...။ လူေတြဟာ လိုခ်င္ေလာဘေတြ တပ္မက္မွဳေတြရွိေနသမွ် ဘယ္ေတာ့မွ မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ဘူး...။ ဒီပို႕စ္ေလး အတြက္ တကယ္သာဓုေခၚပါတယ္ဗ်ာ...။ တင္ျပသြားပံုေလးလဲ အရမ္းလွပ ေသသပ္ပါတယ္။ အားေပးလွ်က္ပါ..။

p.s-ကြ်န္ေတာ္လည္း အခုပူေလာင္ေနတယ္ "Mont Blanc" ပိုက္ဆံအိပ္ လိုခ်င္လို႕ :P။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ေဒၚလာ ၅၀၀ ေလာက္ခ်ီးပါလား :P

Unknown said...

ကိုအိုင္ေရ..... ဒီpostကို ႀကိဳက္တာမွ ေရေရလည္လည္ ပက္ပက္စပ္စပ္ အရမ္းကို ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ့္ blog မွာ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ အညႊန္းpost တခုအေနနဲ႔ တင္ပါရေစဗ်ာ။ ခြင့္ၿပဳပါ။

RePublic said...

အႏွစ္သာရ ေတာ္ေတာ္ရွိတဲ့ ပို႕စ္တစ္ခုဗ်ာ ၊၊ ဖတ္ရတာ အားရတယ္ ၊၊

mgngal said...

ေပ်ာကြက္ဟာကြက္ မ၇ွိ အတိအက်ကိုေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။
တင္ျပပံုေလးလည္းေကာင္းတယ္ဗ်။ အားေပးေနပါတယ္။

Anonymous said...

ဒီပို ့စ္ေလး အရမ္းေကာင္းတာပဲ ကိုအိုင္းက အက္ေဆး ပံုစံေတြေရးခဲတယ္ ေရးေတာ့လည္းေကာင္းလိုက္တာ ။

HAPPY CLOUD said...

ဖတ္ရတာ တန္တယ္ဗ်ာ... ဒီပိုစ့္နဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္ လံုေလာက္တယ္... ဖတ္ဖူးသမွ်ေတြ ထဲက အႀကိဳက္ဆံုးပိုစ့္ တစ္ခုပါပဲ...

MMO said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ... အဲဒီစကားနဲ႔မလံုေလာက္ဘူး...