ညဥ္႔ငွက္ (၂)

မီးေရာင္ေတြၿပိဳးၿပက္
စိတ္ရဲ႕အရိပ္အေရာင္ေတြၿဖတ္ေနတဲ႔
အစြယ္တလက္လက္နဲ႔ၿမိဳ႕ၿပည
အညွီ႐ွိလို႔အံုတဲ႔ယင္ေတြနဲ႔
ထမင္းစားမပ်က္တဲ႔
ဦးေႏွာက္ေကာင္းေကာင္းေၿခႏွစ္ေခ်ာင္းေတြက
အၿပန္အလွန္လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္
ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေဝါဟာရေတြၾကြယ္ေနၾက
ဘာကိုဘာၿခင္းထပ္မွၿမတ္ေၾကာင္း
ဘာလိုခ်င္ရင္ဘာၿဖစ္ေၾကာင္း
ေကာင္းကင္ရဲ႕တစ္မိုးေအာက္ထဲမွာပဲေၿပာ
တစ္ခ်ိဳ႕ကအလိုက္ေပး
တစ္ခ်ိဳ႕ကဒဲ႔
အလဲအထပ္လုပ္လိုက္တဲ႔
မ်က္ႏွာဖံုးေတြရဲ႕ၾကား
ပထမဆံုးအၾကိမ္ဆိုတဲ႔စကားဟာ
အၾကိမ္ၾကိမ္ေရပန္းစားလာရဲ႕…………….

ဒီအဆင္တန္ဆာမဲ႔
နားေပါက္ေဟာင္းေလာင္းေလးကလဲ
ပထမဆံုးအၾကိမ္ပါကြယ္႔
ေရာဂါသည္အေမအိုနဲ႔
ထားပစ္ခဲ႔လိုက္တဲ႔သူ႔ရဲ႕
ဓါးမဦးခ်ညေတြဟာ
သူ႔ရင္ဘတ္ထဲမွာပဲၿမံဳေနခဲ႔
ၿမိဳ႕ၿပညဟာ ညွီေစာ္နံတယ္………………………။။။

အိုင္လြယ္ပန္

5 comments:

တင့္ထူးေရႊ said...

ျမိဳ႔ျပညဟာ ညီွေစာ္နံတယ္ ၊ ေကာင္းပ လက္ကလဲ သြက္ပ။

mgngal said...

အနံ ့အသက္ေတြ ကင္းစင္ၾကပါေစလို ့ပဲ ဆုေတာင္းပါတယ္
ဗ်ာ။ေၾသာ္ ဘ၀ေတြ ဘ၀ေတြ ....။

Anonymous said...

မတိမ္းမယိမ္းပဲ ဒီကျမိဳ့ျပလည္း ညွီေဆာ္နံ တယ္။

ေခါင္ေခါင္ said...

ဒီမွာလဲ တူတူပဲ.. တစ္ခါတစ္ေလ အဲဒိ အန႔ံေတြၾကားမွာ အသက္ရႈေတာင္ ရပ္သြားခ်င္တယ္..

မိုးျမင္႔တိမ္ said...

တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း ညီွေစာ္နံတဲ႔ ျမိဳ႕ ျပကေန ကင္းလြတ္တဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုေရာက္ခ်င္တယ္။ ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္။