သူခ်စ္တဲ႔ကမၻာေၿမေပၚကိုထိုးဆင္းသြားတဲ႔ ဥကၠာခဲ


လွမ္းလွမ္းေမွ်ာ္လိုက္တိုင္း
မင္း မ်က္ဝန္းက
မယံုၾကည္ၿခင္းေတြပဲလွစ္လွစ္ၿပ
အလင္းႏွစ္ေတြ
သံၿပိဳင္ငို ခဲ႔ရတဲ႔ ဂီတ .....

ညတစ္ညရဲ႕ ေကာင္းကင္ယံ
တစ္ခဏတာ
႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္လွသြားခဲ႔ပံု
စံပယ္ဖူးေလးတစ္ငံုေတာင္
လူးလူးလြန္႔လြန္႔အိပ္ရာႏိုးလာ .................

မာေက်ာမႈထဲက
အၿဖဴထည္ဆႏၵသက္သက္ရဲ႕
ႏူးညံ႔သိမ္ႏုပ္မႈကို
မင္း ႐ွာမေတြ႔ခဲ႔ပါ
ငါဟာမင္းဆီကိုေရာက္လိုေရာက္ၿငား
ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီးေလာင္ကၽြမ္းခဲ႔တယ္ဆိုတာ
မယံုၾကည္တတ္သူကို ေၿပာၿပမိတဲ႔
ယံုတမ္းပံုၿပင္ေလး တစ္ခုစာ ..။

အိုင္လြယ္ပန္

7 comments:

ၿဖိဳးငယ္ said...

ဒါေလးလည္း ေကာင္းေနျပန္ေရာ အိုင္လြယ္ပန္ေရ ..
ငါဟာမင္းဆီကိုေရာက္ဖို႔
ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီးေလာင္ကၽြမ္းခဲ႔တယ္ဆိုတာ ...
ေလးကို သေဘာက်တယ္ဗ်ာ

တင့္ထူးေရႊ said...

အယ္ ဘီလိုျဖစ္လို႔မယံုခိုင္းတာလဲ :) ၊ ယံုတမ္းပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ ေကာင္းျပန္ေရာဗ်ာ ။

လင္းဒီပ said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ ထိုးဆင္းသြားလိုက္..ခင္ဗ်ားခ်စ္တဲ့ကမာၻေျမက မယံုခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာေနပါလိမ့္မယ္...
အားေပးလ်က္...

mgngal said...

ေလာင္ကၽြမ္းလိုက္ ေလာင္ကၽြမ္းလိုက္ ကမာၻေျမကိုေရာက္
ရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ ခ်စ္တတ္တဲ့(ခ်စ္ေနတဲ ့)ႏွလံုးသား
တစ္စံုေတာ့ က်န္ေနမွာပါ ကိုအိုင္ေရ။ :)
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဗ်။

Unknown said...

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲဗ်ာ...။ ကြ်န္ေတာ္လည္း "သူ႕" ကိုေျပာခ်င္တယ္...

"(အရင္လိုပဲ)
နည္းနည္းေလးမွမင္းမယံုလိုက္နဲ႔..........။။။"

emayarKhin said...

ယံုဘူး.....ယံုဘူး............
ဂြ်မ္းထိုးၿပ..........ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ၿပ။
ဒါဘဲ...ဂေလာက္(တယ္လီဖုန္းေဆာင္႕ခ်သံ)။

မိုးျမင္႔တိမ္ said...

ကိုအိုင္လြယ္ပန္ေရ အရမ္းကို ေကာင္းတဲ႔ကဗ်ာေလးပါဗ်ာ။ အရမ္းကို သေဘာက်တယ္။ ေရးဖြဲ႔ထားတာ တစ္ပုဒ္လံုးကို ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ခ်ီးက်ဴးတယ္ဗ်ိဳ႕ ။