ေပ်ာ္သလိုဖတ္ဖို႔ကဗ်ာ (၃)


ေၿပးေၿပးလိုက္ေနတဲ႔
ေရစီးေၾကာင္းေနာက္ကြယ္
ေမ႔ပစ္လိုက္ၾက
င႐ုပ္သီးေထာင္းနဲ႔အၾကမ္းတစ္ခြက္
လွ်ာၿမက္ၿမက္ေတြဟာ
တိုးတက္မႈကိုအရသာခံယူဖို႔
ဝင္ဆန္႔လိုက္ရၿခင္းကိုဂုဏ္ယူဖို႔
ဓါးမဦးခ်ရဲ႕ေရာင္႔ရဲသန္႔စင္မႈကိုပါ
ခ်နင္းၿပီးထြက္လာခဲ႔…………

ဟယ္လီေကာ္ပတာကိုဦးညႊတ္ေနတဲ႔
ပုစဥ္းတစ္ေကာင္
ရထားကိုဦးညႊတ္ေနတဲ႔
ကင္းေၿခမ်ားတစ္ေကာင္
သေဘၤာကိုဦးညႊတ္ေနတဲ႔
ငါးတစ္ေကာင္
ဒီလို…
အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြဦးညႊတ္မႈေတြဟာ
အတုယူဖန္တီးတတ္တဲ႔
အစံုစံုေသာလူ႔ဦးေႏွာက္ေတြရဲ႕
ၾကီးက်ယ္ၿခင္းၿဖစ္တယ္………………………..

ဖန္တီးမႈေတြကို အေရာင္တင္ၿပီးတဲ႔ေနာက္
စိတ္ဓါတ္ေတြကိုပါ ဓါးလိုေသြးဖို႔
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကိုပါ သံလို႐ိုက္သြင္းဖို႔
ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာေရာင္နီလင္းဖို႔
လိုအပ္ေနတဲ႔ မီးအိမ္တစ္လံုးဟာ
ရင္ဘတ္ေတြမသိ ေအာင္
ရင္ဘတ္ေတြထဲမွာပဲ ႐ွိေနခဲ႔ ...........

အနီးဆံုးေဝးခဲ႔ၾက
ေၿပာင္းလဲလာတဲ႔ ေရစီးေတြထဲမွာ
အားစိုက္စရာမလိုဘဲ လည္ပင္းညွစ္တတ္လာၾက
ပန္းစိုက္စရာမလိုပဲ ရနံ႔ေတြတေပ်ာ္တပါး႐ႈိက္နမ္းတတ္လာၾက
လြယ္တယ္
ခုေရၾကည္ေသာက္ခ်င္ ခုေရတြင္းထတူး႐ံု
ေနရိပ္လိုခ်င္ ေနရိပ္ကပဲထိုင္ေစာင္႔ေန႐ံု
တိုးတိုးၿပီးတရိပ္ရိပ္တက္လာ……………………………

အဲဒီလိုနဲ႔
မိုးအလင္းေရာက္ဖို႔
ညေနရီကို အေသသတ္ခဲ႔
ေကာင္းကင္ကို စုန္းစုန္းခ်ဳပ္ပစ္လိုက္ခဲ႔
ေရစီးေၾကာင္းေနာက္ကို
အဲဒီေရစီးေၾကာင္းရဲ႕ေနာက္ကို
စိတ္ပါမလာတဲ႔ကိုယ္နဲ႔သာ
ေၿပးေၿပးလိုက္ေနၾကေတာ႔တယ္……………………

အေပ်ာ္ပါ
ဒါေတြဟာ
ကိုယ္႔ထမင္းကိုယ္စားၿပီး
အားယားေနတဲ႔ ခပ္အားအားေကာင္တစ္ေကာင္
ကိုယ္႔ဒုကၡ ကိုယ္႐ွာ ခဲ႔တဲ႔
ခပ္စူးစူး မ်က္စိ စပါးေမႊးေတြၿဖစ္တယ္ ............။။။


အိုင္လြယ္ပန္















7 comments:

emayarKhin said...

မေပ်ာ္ပဲနဲ႕ဖတ္သြားတယ္.....

တင့္ထူးေရႊ said...

ေပ်ာ္သလို ေပါင္းထားလို႔သာပဲ ကိုယ့္လူေရ .... :P

ေခါင္ေခါင္ said...

တစ္ကယ္ေပ်ာ္ေနတာလား...
အေပ်ာ္ဖတ္ဖို႔ ေတြၾကီးပဲ....
အေပ်ာ္မဖတ္ ခ်င္ဘူးလုိ႕ ေျပာခဲ့တယ္.. ေလ...။

thihanyein said...

စိတ္ပါမလာတဲ႔ကိုယ္နဲ႔သာ
ေၿပးေၿပးလိုက္ေနၾကေတာ႔ရဲ႕……………………
ညီေလးစိတ္မပါလို႔သာေပါ့ေနာ္***စိတ္ပါရင္ အကို
အေခါက္ေပါင္းမ်ားစြာထပ္ဖတ္ရမယ္ထင္တယ္**
ေကာင္းတယ္ေဟေ့***

Eaindra said...

ကိုအိုင္လြယ္ပန္

ရႊံ႕ေပ်ာ့ေပ်ာ့..ထဲ ကိုေလာက္စာလံုးေတြ နဲ႔ပစ္ေနသလိုလို႔..
ကဗ်ာဆရာမက...ကဗ်ာဆန္ဆန္ေျပာ..ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္..။
စိတ္..ထဲကို..နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းနစ္၀င္သြားတဲ့..
တစ္စံုတစ္ရာေတြနဲ႔....
လွည့္ျပန္သြားပါတယ္..။

အိျႏၵာ

Moe Myint Tane said...

ကိုအိုင္လြယ္ပန္ေျပာသလိုဘဲ ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ကို
ကိုယ္မီးညိွဖို႔ေတာင္ မေတြးမိၾကတဲ႕ လူေတြၾကားမွာ
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ေတာ႔
သူ႔ရင္ကမီးကို သူကိုတိုင္ထြန္းလို႔
သူ႔ရင္ႏွလံုးကို သူကိုယ္တိုင္ ရိႈ႕ခဲ႔တယ္
အဲဒီကဗ်ာဆရာဟာ ဖေယာင္းတိုင္လိုလူေပါ႕႔...

တကယ္႔ကို အႏွစ္သာရျပည္႔တဲ႔ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပါဘဲ..


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ

မိုးျမင္႔တိမ္

mgngal said...

ဖန္တီးမႈေတြကို အေရာင္တင္ၿပီးတဲ႔ေနာက္
စိတ္ဓါတ္ေတြကိုပါ ဓါးလိုေသြးဖို႔
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကိုပါ သံလို႐ိုက္သြင္းဖို႔
သံုးထားတဲ့ စကားလံုးေတြကေတာ့ အလန္ေတြပါလား ။
ေပ်ာ္သလို ေပါင္းထားတဲ့ စာလံုးေတြတဲံ့လားဗ်ာ။ေကာင္းပ။