ပုစဥ္းရင္ကြဲဇာတ္

ေၿပးခ်င္လိုက္ၾကရဲ႕ အားသြန္ခြန္စိုက္
ကူးခပ္ခ်င္လိုက္ၾကရဲ႕ ေၿခကုန္လက္ကုန္
ေနရာက (တစ္စက္ကေလးမွမေ႐ြ႕ဘဲ)
တစ္ေကာင္ အေၿခေနကို
တစ္ေကာင္က အကဲခပ္ေနၾကတုန္းမွာပဲ
မီးပ်က္သြားခဲ႔
အေမွာင္ထဲမွာပဲ အေမွာင္ကို
အသံေတြနဲ႔ ၿပန္လည္႐ွာေဖြၿဖစ္ခဲ႔ၾက ……………….

ငါကမင္းမ႐ွိရင္
မင္းကငါမ႐ွိရင္ ဆိုၿပီး
အၿပန္အလွန္ အလွန္အၿပန္
သီခ်င္းလုပ္ဆိုၾက
သူနည္းနည္း ကိုယ္နည္းနည္းနဲ႔
ေပါင္းလိုက္ကာမွ
စုေပါင္းစပ္ေပါင္းမွာလည္း နည္းၿပန္ေတာ႔
ရင္မေစ႔ႏိုင္ေအာင္ ေအာ္ၾကဟစ္ၾက
ဝိဥာဥ္ေတြဟာ
ခႏၶာ ခဏခဏမွား
ဒီဇာတ္မွာ မုန္႔လုံးစကၠဴေတ ြသိပ္မ်ားခဲ႔…………………

စိတ္အလ်ဥ္ရဲ႕ ပြန္းရာပဲ႔ရာေတြကို
ကိုယ္႔ႏွလံုးသားဆီကိုယ္ စာၿပန္ေရးၾကတဲ႔အခါ
တစ္စံုတစ္ခုအတြက္ တစ္စံုတစ္ခုက
နစ္နာသြားတယ္ဆိုတာ
စည္းနဲ႔ဝါးေတြ ေၿပးလမ္းလြဲေနလို႔သာေပါ႔တဲ႔
ႏြံနစ္ေနတဲ႔ ပုစဥ္းရင္ကြဲေတြက
အခ်င္းခ်င္းေၿပာၾကတယ္
တစ္ေကာင္႔ အနာအေၿခအေန
တစ္ေကာင္ေမးၾကတယ္ ………………..

အဲသလိုနဲ႔
သြားရင္းလာရင္း
ကမၻာေၿမၾကီးေပၚမွာပဲ
ထဲထဲဝင္ဝင္ေနေကာင္းထိုင္သာလာတယ္ဆိုတဲ႔ေနာက္ေတာ႔
ကြာဟမႈပံုရိပ္ေတြၾကားမွာ
ပုစဥ္းရင္ကြဲေတြရဲ႕
ေကာင္းကင္ဘံုတမ္းခ်င္း အသံေတြ
ေပ်ာက္သြားခဲ႔ေပါ႔ ………………………….။။။

အိုင္လြယ္ပန္