အဲဒီေကာင္ရဲ႕ ေကာင္းကင္ ေရာင္နီမလာတဲ႔ အခိုက္အတန္႔

ဒီေကာင္နဲ႔ မထင္မွတ္ပဲ အြန္လိုင္းမွာၿပန္ဆံုရေတာ႔ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္အံ႔ၾသသြားတယ္ …
ၾကာၿပီလို႔လဲ ေၿပာလို႔ရတယ္…မၾကာေသးဘူး လို႔လဲ ေၿပာလို႔ရတယ္ … လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ကပါ ….
ကၽြန္ေတာ္ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ အလုပ္သြားလုပ္ရင္းဆံုခဲ႔ၾကတာ … ေတြ႔ခ်ိန္က တိုေတာင္းေပမယ္႔ ကဗ်ာ႐ူး
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လိုပဲကဗ်ာ႐ူး ဒီေကာင္နဲ႔ ေတြ႔ေတြ႔ၿခင္း ခင္မင္မႈက ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ေတြပမာ …
ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ညစ္ေနတဲ႔အခ်ိန္ စိတ္ေတြေလလြင္႔ေနတဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒီေကာင္ကပါကိုယ္နဲ႔
လိုင္းတူ …. အဲဒီတုန္းက မူးေဖာ္မူးဖက္ ႐ူးေဖာ္႐ူးဖက္ေပါ႔ဗ်ာ …. အဲဒီအခိုက္အတန္႔မွာပဲ
ဒီေကာင္႔ဘဝမွာ အၾကီးမားဆံုး႐ံႈးမႈလို႔ေၿပာလို႔ရတဲ႔ ကိစၥတစ္ခုေပၚလာပါတယ္ … နဂိုကတည္းက
ခပ္နဲ႔နဲ႔ရယ္ နဲ႔ အဲသလိုလဲၿဖစ္ေရာ ဘာေၿပာေကာင္းမလဲဗ်ာ ဘဝၾကီးက စုတ္ၿပတ္သတ္ေတာ႔တာေပါ႔ ….
အဲသမွာတင္ ဒီေကာင္႔ကိုၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ပါ ေလ … ကိုယ္ ေလ ေနတာၾကည္႔ၿပီး တစ္ခါ ဒီေကာင္က
တိုးတိုးၿပီး ေလ …တကယ္႔ကို ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း ေဝေလေလေပါ႔ ….အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေလာက ဆိုတာမွာ
ေနစရာမေကာင္းေတာ႔ေလာက္ေအာင္ ေနစရာေနရာ မက်န္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ၿဖစ္ေနတဲ႔ ဒီေကာင္႔ကို
ၾကည္႔ၿပီး ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ စာတစ္ပုဒ္ ေရးၿဖစ္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ႔ဂ္ စေရးစကလည္း
အဲဒီ စာ တင္ခဲ႔ဖူးပါတယ္ … အဲဒီတုန္းက ဒီေကာင္႔ကို ၾကည္႔ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ပါ
စိတ္အေလၾကီးေလခဲ႔ ဖူးတယ္ဆိုပါေတာ႔ ….အတုိခ်ံဳးေၿပာရရင္ အဲဒီေနာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ ဒီေကာင္
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ ကြဲကြာ သြားခဲ႔ပါတယ္ … ေနာက္ အခုလက္႐ွိ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ႏိုင္ငံ
ကို ကၽြန္ေတာ္ေၿပာင္းေ႐ႊ႕ ၿဖစ္ခဲ႔ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွတ္မွတ္ရရ အြန္လိုင္းမွာ ဒီေကာင္နဲ႔
တစ္ခါပဲထပ္ေတြ႔ ခဲ႔ပါတယ္ ….ၿပီးေတာ႔ ဒီေကာင္လည္း လိုင္းမတက္ၿဖစ္ေတာ႔ တာနဲ႔ ဒီေကာင္႔ အေကာင္႔
လိပ္စာသာ ကၽြန္ေတာ္႔ ေမးလ္ မွာ ထီးထီးက်န္ခဲ႔ပါတယ္ … အခုေတာ႔ ဒီေကာင္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္ မထင္မွတ္ပဲ
အြန္လိုင္းမွာၿပန္ေတြ႔တယ္ … အဓိကေၿပာခ်င္တာက တစ္ခ်ိန္တုန္းက စုတ္ၿပတ္လုလုၿဖစ္ေနတဲ႔ ဒီေကာင္႔
ဘဝက အခုေတာ႔ အရင္က သူမဟုတ္ေတာ႔တဲ႔အတိုင္း …. ဘဝၾကီးဟာ ဒီေကာင္႔အတြက္ အခုေတာ႔
စိုၿပည္လို႕ … (ဒီ ဖြ တဲ႔ စာသာ အခုဒီေကာင္ေတြ႔ အခု ခ်က္ခ်င္း ကၽြန္ေတာ္႐ွိတဲ႔ေနရာ လိုက္လာၿပီး
ဆဲ မလားပဲ :) ) … ဆိုေတာ႔ကာ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ကၽြန္ေတာ္ အခုလို သူ႔ဘဝ အဆင္ေၿပ ေနတာၿမင္
ရေတြ႔ရေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဝမ္းေၿမာက္မိတယ္ …အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ေရးထားတဲ႔ စာပိုဒ္ေလးကို လည္းၿပန္
တင္လိုက္ပါတယ္ …တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဝမ္းနည္းမႈအထိမ္းအမွတ္ … အခု ဝမ္းသာမႈအထိမ္းအမွတ္ေပါ႔ ….
(P>S … ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ အခုေတာ႔ သာယာေနၿပီဆိုတဲ႔ေကာင္! မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ မင္းလာဖတ္မိရင္
လည္း ငါတို႔ ေၿပာခဲ႔ဘူးသလို “အေပ်ာ္ေပါ႔ ” :) )


“ေရာင္နီမလာခဲ႔ေသာ ေကာင္းကင္ယံမ်ား ”


ေခ်းေညွာ္အထပ္ထပ္နဲ႔
ေ႐ြးခ်ယ္ခြင္႔မ႐ွိတဲ႔ၿဖစ္တည္မႈ
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ေပါ႔
ဘဝေတြပါးလ်လာခဲ႔ ........

“ဒီဘဝကို စေရာက္လာကတည္းကကၽြန္ေတာ္႔တို႔မွာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင္႔ဆိုတာပါမလာခဲ႔ဘူး ………………
အစကေတာ႔ တကယ္႔ကိုဟုတ္မလိုလိုပါပဲ …………
သူတို႔ေတြ ေ႐ြးခ်ယ္ေပးခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔တို႔ရဲ႕လမ္းက အေဆာင္အေယာင္ေတြ တလက္လက္နဲ႔…………..
ကၽြန္ေတာ္႔တို႔ကို လွေပ႔ပေပ႔ဆိုတဲ႔ အေရာင္ေတြ ခ်ယ္ေပးၾကတယ္……………..
အရမ္းကိုေကာင္းမြန္လွပတဲ႔ နန္းေတာ္တစ္ခုထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္႔တို႔ဘဝကိုပိတ္ေလွာင္
ေကာင္းမြန္လွပတဲ႔ တန္ေၾကးတစ္ခုကို တံဆိပ္ခပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အဆင္႔ၿမင္႔ၿမင္႔ထားခဲ႔ၾကတယ္ေလ…
အခုေတာ႔ဗ်ာ”……………………………
…………………………………
…………………………………………………

ကေလးမ်ားေၿပာေသာစကားအဆံုးတြင္ သူစဥ္းစားမိသည္……………………….
သူဒီကေလးမ်ားထက္အရင္ ဒီေနရာကိုေရာက္ခဲ႔ပါသည္………….
သူ႔ဘဝသည္လည္း ဒီကေလးမ်ားထက္အရင္ စုတ္ၿပတ္ပါးလ်ခဲ႔ရင္း ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္တစ္ခုကို
သူေစာင္႔စားေနရသည္…………..သူဒီကေလးမ်ားကို ႏွစ္သိမ္႔မႈတစ္ခုခုေပးခ်င္ပါသည္…………….
သို႔ေသာ္ ႏွစ္သိမ္႔မႈသည္ ႏွစ္သိမ္႔မႈသက္သက္မွလြဲၿပီး ဘာမွၿဖစ္မလာႏိုင္သည္ကိုလည္း
သူသိေနသည္………..သူ႔အာေခါင္ေတြေၿခာက္ကပ္ေနသည္……………

“ေ႐ြးခ်ယ္ခြင္႔မ႐ွိေတာ႔ဘူးဆိုရင္လည္း ထားပါဗ်ာ……ေရာက္ေနတဲ႔ဘဝမွာ ေပ်ာ္သလိုေနဖို႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကိဳးစားပါတယ္…….ဒါေပမယ္႔ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြကေတာ႔ သူတို႔ေတြကို အခိုက္အတန္႔ေလးပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေမႊးၿမေစဖို႕
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာေတြကို အစြမ္းကုန္ပါးလ် ပြင္႔အာေပးပါတယ္………
သူတို႔ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ႐ွိတယ္လို႔ေတာင္ သေဘာမထားပဲ ႐ွိ႐ွိသမွ်
သူတို႔ရဲ႕ အညစ္အေၾကးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေခါင္းေပၚပံုခ်ၾကတယ္…….
ၿပီးရင္သူတို႔ ဘာမွမလုပ္ခဲ႔တဲ႔ မ်က္ႏွာေပးေတြနဲ႔ေလ” …………………..

သူ ကေလးမ်ားအားၾကည္႔ၿပီး ရင္ထဲတြင္ စကားလံုးမ်ားၿဖင္႔ၿပည္႕လွ်ံေနပါသည္…………..
သို႔ေသာ္ ၿပင္ပတြင္မည္႔သည္႕စကားလံုးမွ် လွ်ံမက်လာႏိုင္ေအာင္ သူ႔ရင္ဘတ္မ်ား
တင္းၿပည္႔ ၾကပ္ခဲေနသည္…………….သူတို႔ကဲ႔သို႔ ဘဝေတြမည္မွ် ပါးလ်ခဲ႔ၿပီလဲ……
သူမသိပါ……သူကိုယ္တိုင္လဲ သူ႔ဘဝကို သူမုန္းေနပါသည္…………….
ထိုစဥ္မွာပဲ သူ႔ေခါင္းေပၚသို႔ အညစ္အေၾကးမ်ားက်လာၿပီး သူ႔ဘဝမွာ
ပါးလ်ေမွာင္မိုက္ သြားခဲ႔ၿပန္သည္……………………………

ထိုသို႔ၿဖင္႔ အိမ္သာထဲမွ “ပ႐ုပ္ခဲ” ေလးမ်ား၏စကားသံမ်ား ခဏတာတိတ္ဆိတ္သြားခဲ႔သည္………။။။

အိုင္လြယ္ပန္

(P>S အသစ္ေရးရန္ ပ်င္းေနပါသၿဖင္႔ ဆားခ်က္ ၿခင္းလည္း ၿဖစ္ပါသည္ :) )

6 comments:

Anonymous said...

လံုးပါးပါးတာမ်ိဳးေပါ့...

MANORHARY said...

I am still thinking................
................life??????

လင္းဒီပ said...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္လို႕ေကာင္းပါတယ္ ကိုပရုပ္လံုးရယ္..ဟီး..ေနာက္တာေနာ္...။
ဘဝေတြက ဘယ္ေတာ့မွ ပံုေသတြက္လို႕မရတာ အမွန္ပဲဗ်...။ၾကိဳေတြးထားလည္း တလြဲပဲ..။
ေကာင္းလာတာ ဝမ္းသာရမွာေပါ့။

အိျႏၵာ said...

အိုင္လြယ္ပန္ေရ..

ဖတ္သြားတယ္..
အေရးအသားေကာင္းမို႔

ဘာေရးထားထား..သေဘာက်စရာပါ..။

အိျႏၵာ

Unknown said...

ေရာက္တယ္ကိုအိုင္ေရ မဖတ္ျဖစ္တဲ့ကဗ်ာေလးလည္းဖတ္သြားတယ္ :)
ေမဂ်ာေျဖေနျပီဆိုေတာ့ ဘယ္မွမလွည့္ျဖစ္ေတာ့ဘူး
:)
ေကာင္းေသာေန႔ပါကိုအိုင္ေရ ပါးလႊာေနတဲ့ဘ၀ကေန
ထူထူထည္းထည္းျဖစ္ေအာင္ အေႏြးထည္ထူထူထပ္ဖုိ႔ကလည္း ေႏြရာသီႀကီးအဆင္မေျပဘူး :P

zue said...

ေရာင္နီမလာတဲ႔ အခိုက္အတန္႔ေလးကို အမွီေရာက္လာခဲ႔တယ္...