ညဥ္႔ငွက္ (၃)

႐ွင္သန္ေနရမယ္႔
အစာအိမ္ေဟာင္းေလာင္းေတြအတြက္
ကိုယ္က်င္႔တရား အေသတစ္ရံကို
ပန္းဖူးအတုေတြနဲ႔ မံ
ဖိနပ္လိုခ်ခင္း နင္းပစ္ခဲ႔ေပါ႔ ။

ေရခံဖို႔ ႐ြာေပးရမယ္႔မိုးအတြက္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ပ်ိဳးၿပီးမွဆင္ရတဲ႔တိမ္
လာလမ္းကို သမင္လည္ၿပန္ခြင္႔
ေယာင္ေယာင္ေလးေတာင္ မရခဲ႔႐ွာဘူး ။

သူလိုအပ္တာနဲ႔
ငါလိုအပ္တာၾကား
ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္က သူလိုငါလို
ေရာ႔ ပတၱၿမားဆို
ကဲ … ေရာ႔နဂါး ။

ေၿဖေလ်ာ႔သြားတဲ႔
အရာေတြထဲ
ေပၚထြက္လာခဲ႔ လက္ႏွစ္ဖက္
တန္ေၾကးတပ္္ စကၠဴေတြ ဆုပ္ကိုင္လွ်က္
ည ….
အဆံုးထိ နက္ခဲ႔ရပံု ။။။

အိုင္လြယ္ပန္

9 comments:

MANORHARY said...

ဘာေၿပာရမွန္းမသိပါဘူး
....................

mgngal said...

ဆိုး၀ါလြန္းတယ္ဗ်ာ ဘ၀ေတြက ။ ကဗ်ာဖတ္ျပီး ဆြံ ့အသြားမိတယ္ ။

အိျႏၵာ said...

ေရခံဖို႔ ႐ြာေပးရမယ္႔မိုးအတြက္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ပ်ိဳးၿပီးမွဆင္ရတဲ႔တိမ္
လာလမ္းကို သမင္လည္ၿပန္ခြင္႔
ေယာင္ေယာင္ေလးေတာင္ မရခဲ႔႐ွာဘူး ။

ရွင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာေတြကို
ကၽြန္မမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္....

အျပံဳးက အိပ္ေထာင္ကေဆာင္ဓါးကိုလွစ္ျပလိုက္သလိုေပါ့
အိုင္လြယ္ရယ္...

မယ္႔ကိုး said...

ညဥ္ ့ငွက္( ၃) က ထိထိေရာက္ေရာက္ရွိလြန္းလို ့ ၁- ၂ လည္း ျပန္ဖတ္ခ်င္လာၿပီ။
အသက္ႀကီးလာေတာ့ ဦးေႏွာက္ေတြလည္း မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။

Moe Myint Tane said...

အဲဒီ႔ညေတြထဲမွာဘဲ...

ဘ၀ေတြဟာလား ညေယာင္ေဆာင္လိုက္ၾကတယ္..

အေျခခံမ်ဥ္းေတြခ်င္းေတာ႔ အတူတူပါဘဲ...

ဒါေပမယ္႔ ၾတိဂံနဲ႔ စတုရန္းရဲ႕သီအိုရီမွာ..

ဦးတည္ရာခ်င္းေတြ မတူေတာ႔တဲ႔အခါ...

ညဟာ မီးနဲ႔မလင္းေတာ႔ဘူး..

ေငြစကၠဴေတြ ျဖန္႔ခင္းပစ္လိုက္တယ္..။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

emayarKhin said...

မတန္တဆအရင္းအႏွီးဆိုတာ
ဒါမ်ိဳးေပါ႔................။။။

လင္းဒီပ said...

ကိုယ္က်င္႔တရား အေသတစ္ရံကို
ဖိနပ္လိုခ်ခင္း ေနရတဲ့ ဥာဥ္႔ငွက္ေလးေတြ ဘဝကိုလည္း ျမင္မိတယ္။

သူလိုအပ္တာနဲ႔
ငါလိုအပ္တာၾကား
ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္က သူလိုငါလို....

သိပ္မွန္တယ္ဗ်ာ....အဲဒီ ဥာဥ္႔ငွက္ကေလးေတြမွ မဟုတ္ပါဘူး...။ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးဟာ ဒီအတိုင္းပါပဲ...

ၾကိဳက္မိတဲ့ကဗ်ာေလးလို႕ပဲ ေျပာပါရေစ...။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

႐ွင္သန္ေနရမယ္႔
အစာအိမ္ေဟာင္းေလာင္းေတြအတြက္
ကိုယ္က်င္႔တရား အေသတစ္ရံကို
ပန္းဖူးအတုေတြနဲ႔ မံ
ဖိနပ္လိုခ်ခင္း နင္းပစ္ခဲ႔ေပါ႔ ။
သိပ္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေလးပဲညီေလးေရ

Unknown said...

ကိုအိုင္ေရ ခုမွေရာက္တယ္ဗ် ကဗ်ာလာဖတ္တယ္ ႀကဳိက္၏
:) ေကာင္းေသာေန႔ဗ်ာ :)