ေပ်ာ္သလိုသာ ဖတ္ပါ

တစ္ခါတစ္ရံ လူမွာ အေၾကာင္းၿပခ်က္ မ႐ွိဘဲ ညစ္ေနတဲ႔ အခါမ်ိဳးေတြ ႐ွိတတ္ပါတယ္ ။
ကိုယ္႔ ႐ိႈ႕မီးနဲ႔ ကိုယ္ အသားလြတ္ တစ္ေငြ႔ေငြ႔ ၿဖစ္ေနတာမ်ိဳးေပါ႔ ။
အဲသလိုမ်ိဳး အခ်ိန္ေတြ မွာတုန္းက ေရးထားတာေလးေတြပါ ။
ေရးထားတာက လည္း ကိုယ္႔ဒုကၡ ကိုယ္႐ွာ ၿခင္းသက္သက္ ၿဖစ္ေနတာေၾကာင္႔ ဖတ္မိတဲ႔ သူေတြ
႐ွိပါကလည္း အဆင္ေၿပသလို ဖတ္္ေပးေစခ်င္႐ံု သက္သက္မို႔ “ေပ်ာ္သလိုသာဖတ္ပါ ” လို႔
ေခါင္းစဥ္ ေပးခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာေတြ ၿဖစ္ပါတယ္ ။
မင္းဟာ က ကဗ်ာေတြမွ မဟုတ္တာ ဆိုရင္လည္း အဆင္ေၿပပါတယ္ ။ အဆင္ေၿပၾကဖို႔ အဓိက ပါ ။
ေပ်ာ္သလိုေပါ႔ ။
ေရးထားတဲ႔ ပို႕စ္ အေဟာင္းေတြ ၿပန္ေမႊရင္းနဲ႔ ၿပန္တင္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ ၿပန္စုၿပီး တင္လိုက္ပါတယ္ ။

ေပ်ာ္သလိုဖတ္ဖို႔ကဗ်ာ (၁)

ပိတ္ေလွာင္မႈေတြကိုဆန္းစစ္ၾကည္႔
ကိုယ္တိုင္ၿပန္လည္ပိတ္ေလွာင္မႈက
ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားေန
ေမွ်ာ္လင္႔ေနသမွ်
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကိုစီးခ်င္းထိုးတာလည္း
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ပဲ ။

အႏၱရာယ္႐ွိၿပီေဟ႔ဆိုကာမွ
ၿပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႔
ရဲရင္႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာအေမာ
ေပၿဖစ္တုန္းက
ထုခဲ႔ေထာင္းခဲ႔တာေတြေဝးေဝးသြား ။

သူမ်ားေတြကို
ကိုယ္႔တံေတြးခြက္ထဲမွာေမ်ာေစႏိုင္ခဲ႔ရင္
ေခါင္းကိုေမာ႔
တံေတြးၿပင္းၿပင္းတစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ႔
ၾကံဳလို႔ၾကိဳက္လို႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေထြးၾကည္႔
တံေတြးဆိုတာ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ၿပန္ေထြးလည္းၿဖစ္္ရဲ႕ ။

ေသာ႔မခတ္ထားတဲ႔
တံခါးေတြ႐ွိလွ်က္နဲ႔
အထပ္ထပ္ပိတ္ဆို႔ထားတာကိုမွ
တန္ဖိုးတၾကီးဖြင္႔ဖို႔ၾကိဳးစားတာကိုက
လူ႔သဘာဝလား
ဒါဆိုတစ္ခါကအၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုအတြက္
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုလူလို႔တစ္ခါေလာက္ၿမင္ပါ ။

မိုးနဲ႔ေၿမၾကီးနီးေစဖို႔
စိတ္ကူးသက္သက္ေတြနဲ႔
႐ြက္လႊင္႔ခဲ႔ၾက
တကယ္တမ္းနီးခဲ႔ရင္ေတာင္
ေကာင္းကင္ဟာေကာင္းကင္
ေၿမၾကီးဟာေၿမၾကီးပါပဲ
အေခၚအေဝၚေတြမွာကတည္းက
သတ္မွတ္ထားခဲ႔လိုက္ၾကတယ္ ။

ေရာက္တတ္ရာရာေတြမို႔
ေပ်ာ္သလိုသာဖတ္ပါ
အ႐ွည္ၾကီးမၾကည္႔နဲ႔
စိတ္ေတြကိုလႊတ္ခ်
တစ္ခါတစ္ရံ
ဘဝကို လူၿပိန္းတစ္ေယာက္လို
ထင္ရာၿမင္ရာဆြဲေတြးပစ္တာ
သာယာတယ္
မနက္ၿဖန္မနက္
ေခါင္းကိုက္မွာမလြမ္းေလာက္ရင္
ဒီညအမူးေသာက္ၾကတာေပါ႔ ။။


ေပ်ာ္သလိုဖတ္ဖို႔ ကဗ်ာ (၂)

လိုက္ဟယ္ေၿပးဟယ္နဲ႔
ဆုံမွတ္ကိုၿပန္လည္လာ
ေနာင္တေတြနဲ႔ အနာဂတ္ေတြကို
ေခါက္ခ်ိဳးခ်ိဳးခ်
သဘာဝကို လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ဖြင္႔ၿပရင္း
ဘဝမူးခဲ႔ၾက ။

အသိအမွတ္ၿပဳ
လက္ဝါးၿခင္း႐ိုက္လိုက္တဲ႔
နားလည္မႈဂီတေလးသက္သက္အတြက္
အၿခားတစ္ဖက္မွာ
ဘာေတြဘယ္ေလာက္မ်ား
ေၾကြလြင္႔ပ်က္သုဥ္းကုန္ပါသလဲ ။

ခုန္ခ်ၿဖစ္လိုက္တဲ႔
တြင္းဆံုးနက္နက္ေတြမွာ
ေပးဆပ္လိုက္သေယာင္ေတြက
မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔တူတဲ႔ မ်က္ႏွာေတြမွာခ်ီလို႔
တကယ္တမ္း
ခုန္ခ်ဖို႔ထက္ ၿပန္ခုန္တက္ဖို႔က
ပိုခက္တယ္
ပိုလိုအပ္တယ္ ။

စြန္႔လႊတ္ၿခင္းေတြထည္႔
စေတးၿခင္းေတြထည္႔
ကရားေရလႊတ္သလို
တတြတ္တြတ္ေၿပာခဲ႔ၾကတဲ႔
ပံုေၿပာရာသီေတြဟာ
ပံုၿပင္တစ္ပုဒ္လိုပဲ
ေၿပာေကာင္း႐ံုေလာက္သာက်န္ရစ္ခဲ႔
မ်က္ေမွာက္ကာလမွာ
အဆိပ္ကိုကၽြမ္းက်င္ႏိုင္နင္းသူေတြမ်ားလာရဲ႕ ။

တစ္ေကာင္ထိုးေကၽြးလိုက္တာဟာ
သံုးေကာင္ၿပန္စားဖို႔တဲ႔လား
မ်ိဳးေစ႔ေတြကို က်ားတစ္ပြဲဆန္ဆန္
ခ်ပစ္လိုက္ၾက
ေရေသာက္ၿမစ္ေတြမွာ တြယ္ကပ္လာမယ္႔
ဂ႐ုဏာတရားဟာ ဆန္႔ဆန္႔ၾကီးေသလို႔
လူေမႊးလူေတာင္ေၿပာင္ဖို႔ေလာက္သာ
အားသန္ေနေတာ႔တယ္ ။

လူမွန္ရင္
လူဆန္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ႔
အဲသမွာ…
ကၽြန္ေတာ္႔ တစ္ခါတစ္ရံ ၾကတ္ေၿခခတ္ေတြ
ေပ်ာ္…သ…လို…သာ…ဖတ္…ပါ…။။

ေပ်ာ္သလိုဖတ္ဖို႔ ကဗ်ာ (၃)

ေၿပးေၿပးလိုက္ေနတဲ႔
ေရစီးေၾကာင္းေနာက္ကြယ္
ေမ႔ပစ္လိုက္ၾက
င႐ုပ္သီးေထာင္းနဲ႔အၾကမ္းတစ္ခြက္
လွ်ာၿမက္ၿမက္ေတြဟာ
တိုးတက္မႈကိုအရသာခံယူဖို႔
ဝင္ဆန္႔လိုက္ရၿခင္းကိုဂုဏ္ယူဖို႔
ဓါးမဦးခ်ရဲ႕ေရာင္႔ရဲသန္႔စင္မႈကိုပါ
ခ်နင္းၿပီးထြက္လာခဲ႔ ။

ဟယ္လီေကာ္ပတာကိုဦးညႊတ္ေနတဲ႔
ပုစဥ္းတစ္ေကာင္
ရထားကိုဦးညႊတ္ေနတဲ႔
ကင္းေၿခမ်ားတစ္ေကာင္
သေဘၤာကိုဦးညႊတ္ေနတဲ႔
ငါးတစ္ေကာင္
ဒီလို…
အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြဦးညႊတ္မႈေတြဟာ
အတုယူဖန္တီးတတ္တဲ႔
အစံုစံုေသာလူ႔ဦးေႏွာက္ေတြရဲ႕
ၾကီးက်ယ္ၿခင္းၿဖစ္တယ္ ။

ဖန္တီးမႈေတြကို အေရာင္တင္ၿပီးတဲ႔ေနာက္
စိတ္ဓါတ္ေတြကိုပါ ဓါးလိုေသြးဖို႔
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကိုပါ သံလို႐ိုက္သြင္းဖို႔
ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာေရာင္နီလင္းဖို႔
အ႐ိုး႐ွင္းဆံုး ၿဖစ္တဲ႔ ႐ိုးသားၿခင္းကို
အလိုအေလ်ွာက္ ဖန္တီးယူၾကဖို႕
လိုအပ္ေနတဲ႔ မီးအိမ္တစ္လံုးဟာ
ရင္ဘတ္ေတြမသိ ေအာင္
ရင္ဘတ္ေတြထဲမွာပဲ ႐ွိေနခဲ႔ ။

အနီးဆံုး ေဝး ခဲ႔ ၾက
ေၿပာင္းလဲလာတဲ႔ ေရစီးေတြထဲမွာ
အားစိုက္စရာမလိုဘဲ လည္ပင္းညွစ္တတ္လာၾက
ပန္းစိုက္စရာမလိုပဲ ရနံ႔ေတြတေပ်ာ္တပါး႐ႈိက္နမ္းတတ္လာၾက
လြယ္တယ္
ခုေရၾကည္ေသာက္ခ်င္ ခုေရတြင္းထတူး႐ံု
ေနရိပ္လိုခ်င္ ေနရိပ္ကပဲထိုင္ေစာင္႔ေန႐ံု
တိုးတိုးၿပီးတရိပ္ရိပ္တက္လာ ။

အဲဒီလိုနဲ႔
မိုးအလင္းေရာက္ဖို႔
ညေနရီကို အေသသတ္ခဲ႔
ေကာင္းကင္ကို စုန္းစုန္းခ်ဳပ္ပစ္လိုက္ခဲ႔
ေရစီးေၾကာင္းေနာက္ကို
အဲဒီေရစီးေၾကာင္းရဲ႕ေနာက္ကို
စိတ္ပါမလာတဲ႔ကိုယ္နဲ႔သာ
ေၿပးေၿပးလိုက္ေနၾကေတာ႔ရဲ႕ ။

အေပ်ာ္ပါ
ဒါေတြဟာ
ကိုယ္႔ထမင္းကိုယ္စားၿပီး
အားယားေနတဲ႔ ခပ္အားအားေကာင္တစ္ေကာင္
ကိုယ္႔ဒုကၡ ကိုယ္႐ွာ ခဲ႔တဲ႔
ခပ္စူးစူး မ်က္စိ စပါးေမႊးေတြၿဖစ္တယ္ ။

ေပ်ာ္သလိုဖတ္ဖို႔ ကဗ်ာ (၄)

ေသးေသး က်ဥ္းက်ဥ္း ပဲေနခ်င္လို႔တဲ႔
ၾကီးၾကီး က်ယ္က်ယ္ စကားလံုးေတြကို
ကန္႔လန္႔ကာ လိုက္လိုက္ကာ
ေလဆိုတာ
မီးေလာင္ရာပင္႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ
အၾကမ္း႐ွဆံုး ။

သူတစ္စက္ ကိုယ္တစ္စက္ နဲ႔
ၿဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ သမုဒၵရာပဲ
အေငြ႔ပ်ံ လြယ္ေတာ႔မွ
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
လက္ညွိဳး မထိုးေၾကး ။

မေန႔က ေကာက္ယူလိုက္တဲ႔ အသိနဲ႔
ဒီေန႔ ေကာက္ယူလိုက္တဲ႔ အသိရဲ႕ၾကား
ေနာင္တေတြကို လွီးမဲ႔ဓါး
ဘယ္နားက သြား႐ွာရမလဲ ။

အၿဖစ္အပ်က္က
အဲသလို
တစ္ကိုယ္လံုးက ၾကြက္သားေတြ
ညွစ္ညွစ္ၿပရဖို႔ေလးအတြက္နဲ႔
ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္
ေလ႔က်င္႔ခန္း လုပ္လုပ္ေနရတာကိုက
ေမာ တယ္ ။

လာမလား လာမလားနဲ႔
ေစာင္႔ေနတဲ႔ သတင္းစာ
လာမယ္႔လာေတာ႔
သတင္းတစ္ပုဒ္မွပါမလာဘူး
ဒါနဲ႔ပဲ
ကိုယ္႔ဟာနဲ႔ကိုယ္
ေပ်ာ္သလို ၿဖည္႔စြက္ ခ်ေရးလိုက္ရေတာ႔တယ္ေပါ႔ ။။

အိုင္လြယ္ပန္

6 comments:

MANORHARY said...

ေသးေသး က်ဥ္းက်ဥ္း ပဲေနခ်င္လို႔တဲ႔
ၾကီးၾကီး က်ယ္က်ယ္ စကားလံုးေတြကို
ကန္႔လန္႔ကာ လိုက္လိုက္ကာ
ေလဆိုတာ
မီးေလာင္ရာပင္႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ
အၾကမ္း႐ွဆံုး ...

တစ္ေကာင္ထိုးေကၽြးလုိက္တာဟာ
သံုးေကာင္ၿပန္စားဖို႔တဲ့လား

အႏၱရာယ္႐ွိၿပီေဟ႔ဆိုကာမွ
ၿပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႔
ရဲရင္႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာအေမာ....

လာမလား လာမလားနဲ႔
ေစာင္႔ေနတဲ႔ သတင္းစာ
လာမယ္႔လာေတာ႔
သတင္းတစ္ပုဒ္မွပါမလာဘူး
ဒါနဲ႔ပဲ
ကိုယ္႔ဟာနဲ႔ကိုယ္
ေပ်ာ္သလို ၿဖည္႔စြက္ ခ်ေရးလိုက္ရေတာ႔တယ္ေပါ႔ ..
..................

ေပ်ာ္သလိုဆက္စပ္ၾကည့္သြားပါသည္။

စိုင္းေလာဝ္ပိန္း said...

ကိုအိုက္ေရ...
ေပ်ာ္သလို ကဗ်ာေတြ ျပန္ေႏြးသြားတယ္ဗ်ာ။

စိမ္း... said...

ဒႆနေတြ မွတ္သားနာယူသြားပါတယ္...
ပညာသားပါတဲ့ ကဗ်ာေတြ...
အားက်တယ္...

ေလးစားလ်က္
စိမ္း

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ညီေလးေရ..
အကိုကလည္း ဒီလိုေပ်ာ္သလိုဖတ္ေစခ်င္တဲ့ကဗ်ာေတြကိုမွ
နက္နက္နံနဲထိုးခြဲၿပီးဖတ္ခ်င္မိတာ...
ဒႆနမပါရင္ ကဗ်ာဖတ္ရတာ..ဆားေပါ့ေနသလိုလို.ဘာလိုလိုၿဖစ္ေနတတ္တယ္..
ညီေလးကဗ်ာေတြကေတာ့ အၿမဲၾကိဳက္တယ္..
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့..အၿမဲေလးနက္ေနလို႔ေပါ့ကြာ..

ခင္တဲ့
အကိုေဆာင္းယြန္းလ

မယ္႔ကိုး said...

ေပ်ာ္သလိုဖတ္ခ်င္ေပမယ့္ နင့္နင့္သီးသီးခံစားေနရ ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီး ျပန္ဖတ္သြားရလို႔ ေက်းဇူးပါ ... ေကာင္းေသာေန႔ပါရွင္ =)

လင္းဒီပ said...

မနက္ၿဖန္မနက္
ေခါင္းကိုက္မွာမလြမ္းေလာက္ရင္
ဒီညအမူးေသာက္ၾကတာေပါ႔ ။။

သူတစ္စက္ ကိုယ္တစ္စက္ နဲ႔
ၿဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ သမုဒၵရာပဲ
အေငြ႔ပ်ံ လြယ္ေတာ႔မွ
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
လက္ညွိဳး မထိုးေၾကး ။

အသိအမွတ္ၿပဳ
လက္ဝါးၿခင္း႐ိုက္လိုက္တဲ႔
နားလည္မႈဂီတေလးသက္သက္အတြက္
အၿခားတစ္ဖက္မွာ
ဘာေတြဘယ္ေလာက္မ်ား
ေၾကြလြင္႔ပ်က္သုဥ္းကုန္ပါသလဲ ။

မေန႔က ေကာက္ယူလိုက္တဲ႔ အသိနဲ႔
ဒီေန႔ ေကာက္ယူလိုက္တဲ႔ အသိရဲ႕ၾကား
ေနာင္တေတြကို လွီးမဲ႔ဓါး
ဘယ္နားက သြား႐ွာရမလဲ ။

ေသာ႔မခတ္ထားတဲ႔
တံခါးေတြ႐ွိလွ်က္နဲ႔
အထပ္ထပ္ပိတ္ဆို႔ထားတာကိုမွ
တန္ဖိုးတၾကီးဖြင္႔ဖို႔ၾကိဳးစားတာကိုက
လူ႔သဘာဝလား
ဒါဆိုတစ္ခါကအၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုအတြက္
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုလူလို႔တစ္ခါေလာက္ၿမင္ပါ ။

ဒါေတြဟာ
ကိုယ္႔ထမင္းကိုယ္စားၿပီး
အားယားေနတဲ႔ ခပ္အားအားေကာင္တစ္ေကာင္
ကိုယ္႔ဒုကၡ ကိုယ္႐ွာ ခဲ႔တဲ႔
ခပ္စူးစူး မ်က္စိ စပါးေမႊးေတြၿဖစ္တယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားကဗ်ာေလးေတြကို နည္းနည္း ေဆာ့ၾကည့္မိတယ္...။