အေမ

ကိုယ္႔ကိုကန္ေက်ာက္ေနတဲ႔
နီတာရဲ ေၿခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုမွ
ငံု႔ငံု႔ နမ္းေနတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု ။

တြန္းထြက္သြားတဲ႔
သန္သန္မာမာ အေတာင္အလက္တစ္ဖက္ကိုမွ
ခိုနားခ်င္ခိုနားေစဖို႔ ဖြင္႔ေပးထားတဲ႔
တံခါးမ႐ွိ ဓါးမ႐ွိ ရင္ခြင္ဟင္းလင္းၿပင္ ။

ဒီေန႔ …
ေရခ်ိဳးတယ္
ဘုရားကို အာ႐ံုၿပဳတယ္
ၿပီးေတာ႔ ...
ေဆးလိပ္ တစ္လိပ္ဖြာတယ္
ေတာင္ေတာင္ အီအီ ေတြးတယ္
ေဘာပင္ကိုဖြင္႔
အေမ႔အေၾကာင္း ကဗ်ာေရးဖို႔ စလိုက္ေတာ႔
အရင္ကလိုပဲ ကၽြန္ေတာ႔္မွာ စကားလံုးမ႐ွိၿပန္ဘူး ။

ေၿပာၿပန္ရင္လည္း
အရင္ကလို
ၿပံဳးေနဦးမွာပဲ မဟုတ္လား အေမ ..။။

အိုင္လြယ္ပန္