ေသတမ္းစာ တစ္ေစာင္ထဲမွာ
အတိတ္ကို
ၿပန္ေတြ႔လိုက္ရ ။
ၿပာမႈန္ေတြ
လြင္႔ပ်ံေန ။
အားကိုးတစ္ၾကီး ကိုင္ဆုပ္လိုက္တဲ႔
ေရနစ္ေနသူရဲ႕ လက္တစ္စံု
ကိုယ္မွာ ကပ္တြယ္ခဲ႔ဖူးရဲ႕
ၾကာခဲ႔ၿပီ ။
ေသတမ္းစာ တစ္ေစာင္ထဲမွာ
အတိတ္ကို
ၿပန္ေတြ႔လိုက္ရ ။
တစ္ဘဝလံုး လင္းၿမခဲ႔ဖူးတယ္
မီးေတြ ေတာက္သြားခ်ိန္ဟာ
(တကယ္႔ကို)
ခဏတာေလး ။
ၿပာမႈန္ေတြ
လြင္႔ပ်ံေန …။
အိုင္လြယ္ပန္
8 comments:
တစ္ဘ၀လံုးစာ ရင္းျပီး
အဲဒီအေတာက္ပဆံုးအခ်ိန္းေလးကို ခံစား
ျပာမႈန္ေတြ လြင့္ပ်ံေနလည္း
တန္တယ္။
တခုခုကို နားလည္လိုက္သလို ခံစားၿပီးမွ တကယ္တမ္းက် ဘာကို နားလည္လိုက္မွန္း မေသခ်ာဘူး..။
း)
ကူကယ္ရာမဲ့ ေရနစ္တဲ့လူအတြက္ ေကာက္ရိုးတမွ်င္လိုတမ်ိဳး ၊ မီးရိႈ႕ခံလိုက္ရလို႔ ရသေလာက္ အခ်ိန္ေလးမွာ အေလာင္ကၽြမ္းခံၿပီး အလင္းေပးလုိက္ရတဲ့ ေကာက္ရိုးလိုတမ်ိဳး ကိုအိုက္ပန္လြယ္ ကိုယ္ကိုယ္ကို သတ္မွတ္ထားတယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။
(က်ေနာ့္ အျမင္ေလးသက္သက္ပါ။ မွန္ခ်င္မွ မွန္ပါလိမ့္မယ္။)
TGRmg
လူဘဝကို ေကာက္ရိုးမီးလို ခဏေလးပဲ လင္းေတာက္ခြင့္ရတယ္.. ေျပာတာလုိ႕ခံစားမိတယ္။
ျပီးမွ ကိုယ့္ဘဝ ေကာက္ရိုးမွ်င္ေလးကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ လာဆုပ္ကိုင္တဲ့ လက္ကေလးကလည္း ရွိေသးတယ္ ။
ေလာကဓံထဲ ေရနစ္ေနတဲ့(တနည္းအားျဖင့္ ခ်စ္သူ)လို႕ေျပာခ်င္ပံုရတယ္ ။
ဝိညာဥ္ေလးက ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ျပန္ေငးၾကည့္ျပီးေရးထားသလို...။
ျပာမႈန္ေတြ ပါလို႔လား မသိဘူး ခံစားရတာ ကဗ်ာေလးက လြင့္လြင့္ေမ်ာေမ်ာ..။
တစ္ကယ့္ကို ေကာက္ရိုးပါပဲ တစ္ခဏသာေလးမွာ ေတာက္ေလာင္ေစခဲ့တယ္
:::ZaunG:::
တစ္ဘဝလံုး လင္းၿမခဲ႔ဖူးတယ္
မီးေတြ ေတာက္သြားခ်ိန္ဟာ
(တကယ္႔ကို)
ခဏတာေလး ။
ကဗ်ာေလးခံစားသြားပါတယ္ ညီေလး
တစ္မ်ိဳးေလးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ခံစားမႈေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ။
ေကာက္ရိုးဘက္မွ ထုေခ်လႊာေလးေပါ့။
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ တစ္ဖက္လွည့္ရႈျမင္မႈေတြက လွလြန္းတယ္။
Post a Comment