သူခ်စ္တဲ႔ ကမၻာေၿမေပၚကို ထိုးဆင္းသြားတဲ႔ ဥကၠာခဲ

လွမ္းလွမ္းေမွ်ာ္လိုက္တိုင္း
မင္း မ်က္ဝန္းက
မယံုၾကည္ၿခင္းေတြကိုပဲ လွစ္လွစ္ၿပ
အလင္းႏွစ္ေတြ
သံၿပိဳင္ငို ခဲ႔ရတဲ႔ ဂီတ ။

ညတစ္ညရဲ႕ ေကာင္းကင္ယံ
တစ္ခဏတာ
႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ လွသြားခဲ႔ပံု
စံပယ္ဖူးေလး တစ္ငံုေတာင္
လူးလူးလြန္႔လြန္႔ အိပ္ရာႏိုးလာ ။

မာေက်ာမႈထဲက
အၿဖဴထည္ဆႏၵသက္သက္ရဲ႕
ႏူးညံ႔သိမ္ႏုပ္မႈကို
မင္း ႐ွာမေတြ႔ခဲ႔ပါ
ငါဟာမင္းဆီကိုေရာက္လိုေရာက္ၿငား
ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီးေလာင္ကၽြမ္းခဲ႔တယ္ဆိုတာ
မယံုၾကည္တတ္သူကို ေၿပာၿပမိတဲ႔
ယံုတမ္းပံုၿပင္ေလး တစ္ခုစာ ..။

အိုင္လြယ္ပန္
(အေဟာင္းတစ္ပုဒ္ပါပဲ )

4 comments:

Mhu Darye said...

မာေက်ာမႈထဲက
အၿဖဴထည္ဆႏၵသက္သက္ရဲ႕
ႏူးညံ႔သိမ္ႏုပ္မႈ တဲ့လား......

မယုံၾကည္တတ္သူကို ေျပာတဲ့ ယုံတမ္း တဲ့လား...

လာဖတ္ ျဖစ္ျပန္တယ္။

မွဴးဒါရီ

MANORHARY said...

ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ရူးမိုက္ၿပစ္လိုက္တဲ့အခါ
ရလာဒ္ဟာ......

ေႏြဆူးလကၤာ said...

ကမၻာပ်က္တာေတြ ေခတ္စားေနရတဲ႔ အထဲ ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ၿပီး လန္႔သြားတယ္။ ကဗ်ာေကာင္းေလးပါ။

မယ္႔ကိုး said...

ေခါင္းစဥ္ေလး ၾကည့္တည္းက ကိုယ္ေတြးထားတာနဲ႔ တူမလားလို႔ ေတြးခဲ႔တာ။ ႀကိဳက္လိုက္တာ။ အဲလိုေလး ဆင္ဆင္ အက္ေဆးေလးေတာင္ ေရးဖို႔စဥ္းစားဖူးတယ္။
ေကာင္းေသာေန႔ပါရွင္ =)