ေကာင္းကင္ပါငိုတဲ႔ေန႔



အဲဒီေန႔က
သူနဲ႔သူရဲေကာင္းမ်ားရဲ႕ၿမင္႔ၿမတ္ၿခင္းခရီးမွာ
ေကာင္းကင္ၾကီးကပါငိုတယ္………………..

ပ်ိဳး႐ံုသာပ်ိဳးရေသးတဲ႔
အလင္းအိမ္ေလးကို
အၿပီးသတ္ထြန္းညိွ
ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္းစည္းခ်က္ညီေစခဲ႔သူ…………….

ေၿမၿပန္႔အႏွံ႔ကအံု႔မိႈင္းမိုး
ေတာင္႐ိုးတစ္ေလ်ွာက္ကဒုကၡအခိုးေတြကို
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရဲရဲနဲ႔ဇလေဗဒေကာင္းေစခဲ႔သူ………………………

တစ္ခုထဲေသာကုတ္အႏြမ္းေအာက္က
ဂ႐ုဏာရင္ေငြ႔ေႏြးေႏြးနဲ႔
ရဲရင္႔ၿခင္းေသြးေတြပြက္
ေဘးအေပါင္းအားပ်က္ေစခဲ႔သူ………………………….

သူဟာ…….
ၿပန္႔က်ဲေနတဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကိုအစီအရီစုစည္း
ခလုပ္ကန္ကန္သင္းေတြၿပည္႔ႏွက္ေနတဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕လမ္းကို
ရင္ဘတ္နဲ႔နင္းၿပီး
ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္
ပန္းခင္းေတြထားပစ္ခဲ႔တယ္…………………….

အဲဒီေန႔က
သူနဲ႔သူရဲေကာင္းမ်ားရဲ႕ၿမင္႔ၿမတ္ၿခင္းခရီးေပါ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို
လြတ္လပ္ၿခင္းေတြနီးေစၿပီး
သူတို႔ကေတာ႔ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔
ေဝး…..သြား…..လို္က္…..တာ……..
ေကာင္းကင္ရဲ႕ပုလဲဥေတြေလ……
ေၾကြလို႔လြင္႔လို႔……………………။။။

အိုင္လြယ္ပန္

(19th JULY မွာက်ေရာက္တဲ႔ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ေမြးေန႔မွာ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ “ဖခင္” ပီသ ခဲ႔တဲ႔ႏိုင္ငံရဲ႕
“ဖခင္”ၾကီးကို ဂါရဝၿပဳလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ……အရင္ေရးထားတဲ႔ကဗ်ာအေဟာင္းေလးကိုပဲ
ၿပန္ၿပီးမြန္းမံလိုက္တာပါ…………)

5 comments:

ညိမ္းညိဳ said...

လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲေရးဖြဲ႔ထားတဲ႔ ကဗ်ာေကာင္းတပုဒ္ကို ဖတ္ခြင့္ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ညီေလးေရ
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ :)

လင်းထက် said...

က်ဆံုးေလျပီးေသာ အာဇာနည္ မ်ားကို အေလးျပဳရင္း ေမြးေန႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ လို႕ဆုေတာင္းခဲ့ပါတယ္...။

Mintasay said...

it's a touching poem in a grief day like this...

မွ်ားျပာ said...

ေမြးေန့မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ကိုအိုင္ေရ ..။

Anonymous said...

ိ၀ိုးးး...ထူးဆန္းပါ့ ေအာက္ဆံုးမွတ္ခ်က္ေရာက္မွပဲ ေမြးေန ့မွန္းသိေတာ့တယ္ ကဗ်ာအတြက္ေက်းဇူး အစ္ကို ရင္ဘတ္နဲ ့ ထပ္တူခံစားသြားပါတယ္ ။