အပိုင္း(၁)
ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခြင္လံုးတစ္ခဏတာတိတ္ဆိတ္သြားသည္ …………
“႐ႊီ” …………..
ခရာသံထြက္လာသည္ …… တစ္ဖက္ေဘာလံုးအသင္းမွ အသင္းေခါင္းေဆာင္၏ ၿပစ္ဒဏ္ေဘာကန္ခ်က္
ဦးတည္ရာက သူတြက္ဆထားသည္႔ေထာင္႔သို႕ ……….
ဟာ …………
တစ္ကိုယ္လံုး တစ္ဖက္ေထာင္႔သို႔ယူရန္ခ်ိန္ၿပီး ကာမွ မထင္မွတ္ေသာအေၿခအေန ………..
တံတိုင္းသဖြယ္ကာထားေသာ သူ႔အသင္းသားမ်ားထဲမွ တစ္ေယာက္ႏွင္႔ထိကာ လမ္းေၾကာင္းေၿပာင္း
လည္ထြက္လာေသာ ေဘာလံုး ………..
သူ႔တစ္ကိုယ္္လံုး ဟန္ခ်က္ပ်က္ေနေသာ အေနအထားမွ တစ္ဖက္သို႔ အားယူကာ သူ႔ တစ္ကိုယ္လံုး
ဆန္႔တန္းလိုက္သည္ ……..ေလေပၚမွာ သူ႔လက္မ်ားကို ႐ွည္သည္ထက္႐ွည္ေအာင္ ………
“ေဖ်ာက္”
လက္ညွိဳး ထိပ္ႏွင္႔ေဘာလံုးထိေသာအသံ အ႐ိုးက်ိဳးသံ သဲ႔သဲ႔ သူၿပန္ၾကားလိုက္ရသည္ …….
သူေတြေဝမေနအား ………..ခ်က္ၿခင္းအားယူကာ ၿပန္လွည္႔ထ ဂိုး႐ွိရာၾကည္႔လိုက္သည္ ႏွင္႔
သူ႔လက္ညွိဳးထိပ္ႏွင္႔ထိ ၿပီးမွတိုင္ႏွင္႔ ထိကာ ၿပန္ထြက္လာေသာ ေဘာလံုးက သူ႔လက္တစ္ကမ္း ထို႔အတူ
တစ္ဖက္အသင္း ေ႐ွ႕တန္းကစားသမားရဲ႕ ေၿခေထာက္တစ္ကမ္း ……..သူႏွင္႔ တစ္ဖက္အသင္းေ႐ွ႕တန္း
ကစားသမား ၿပိဳင္တူလိုလိုလႈပ္႐ွားၿဖစ္သည္ ……….အဆံုးသတ္မွာ သူ စကၠန္႔ဝက္ေလာက္ပိုဦးသည္ ….
ေဘာလံုးကို သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးနွင္႔ သိမ္းထုပ္ၿပီးခ်ိန္ တစ္ဖက္အသင္းေ႐ွ႕တန္းကစားသမား၏ ေၿခေထာက္က
သူ႔ ဇက္ပိုးမွာ ……ေလာကတခုလံုး အေမွာင္တိ ………………………….။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အပိုင္း (၂)
ေရခဲတုန္းေလးမ်ားထည္႔ထားေသာ အရက္ဖန္ခြက္ၿပင္ပနံရံ တြင္ ေရစက္ေလးမ်ားသီးထေနသည္ ….
“ ၿပီးေတာ႔ေရာကြာ ” ….ေက်ာ္စြာက သီဟအားလွမ္းေမးလိုက္သည္ …..
“ၿပီးေတာ႔ ၿပီးသြားတယ္ေလ ” …………….သီဟက ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ၿပန္ေၿဖလိုက္လင္႔ကစား သူ႔မ်က္ႏွာမွာ
ေလးနက္ေနသည္ …………..“မင္းဟာကလည္းကြာ ” ….ေက်ာ္စြာ၏ မခ်င္႔မရဲေလသံ …………
“ေအးေလကြာ မင္းဟာက မဟုတ္ေသးပါဘူး ” ….တစ္ခ်ိန္လံုးၿငိမ္ေနေသာ ရဲမင္း ကပါ ဝင္ေၿပာလာသည္…
“ဟင္း”
သီဟ သက္ၿပင္းကိုမွ်င္းမွ်င္းခ်လိုက္သည္ ….ၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခ်က္ သပ္ကာ စကားဆက္သည္ ….
“အဆံုးသတ္ေတာ႕ကြာ …အဲဒီေန႔က ငါ ၿပန္သတိရလာေတာ႔ ေဆး႐ုံမွာ …. ငါ႔ လက္ညွိဳးက်ိဳးသြားတယ္
ငါ႔တစ္ကိုယ္လံုး ထုေထာင္းခံထားရသလို မလႈပ္ႏိုင္ဘူး ……... ဆိုးတာက သြယ္နဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ အခ်ိန္
ထက္ ငါးနာရီ ေနာက္က်ၿပီးမွ ငါသတိရတာပဲ …. အဲ .. ပိုဆိုးတာက အဲဒီေန႔ကလည္း သြယ္ ခ်ိန္းထားတာ
မသြားႏိုင္ခဲ႔ဘူး ….သြယ္ကေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း ငါတို႔အသင္းရဲ႕အဲဒီေန႔က ေအာင္ပြဲ ခံတဲ႔
အသံၾကားတယ္တဲ႔ ….. ငါ႔ကိုလည္း ေအာင္ပြဲအခံလြန္ေနလို႔ မလာႏိုင္တာ မွတ္ၿပီး စိတ္နာသြားတယ္ …..
လုပ္ေပါင္းကလည္း မ်ားၿပီေလ …….. အဲဒီေန႔က သူေၿပာမယ္႔ အေရးၾကီးတဲ႔ စကားဆိုတာကေတာ႔
႐ုပ္႐ွင္ထဲေတြကအတိုင္းပဲကြာ …. မင္းတို႕လည္းမွန္းလို႔ရမွာပါ ….ငါ ၿပန္႐ွင္းၿပဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ ၾကိဳးစားတယ္
သူဘယ္လိုမွ အေတြ႔မခံဘူး …ငါနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ သတင္းေတြကို သူနားမေထာင္ေတာ႔ဘူး ….
ၿပီးေတာ႔ ငါ႔ဆီ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာ တစ္ေဆာင္ေရာက္လာတယ္ ….ဖိတ္စာကိုလဲ ငါေတြ႔ေရာ
ငါ႔စိတ္ေတြ ငါ႔ဆႏၵေတြ ငါသုတ္သင္လိုက္တယ္ …………ငါ မီးေတြမွိတ္ပစ္လိုက္တယ္ကြာ …..
သူမဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ႔ သူ႔ေယာက်္ား႐ွိရာ နယ္ကိုလိုက္သြားတယ္ ……………
ၿဖစ္႐ိုးၿဖစ္စဥ္ ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္ပါပဲ ” …
သီဟ သူ႔စကားကို အဆံုးသတ္လိုက္ကာ အရက္တစ္ခြက္ေကာက္ေမာ႔ လိုက္သည္ …….
“ၿပီးေတာ႔ ေကာ ….မင္း ဘာေတြဆက္လုပ္ၿဖစ္လဲ ” ရဲမင္းကလွမ္းေမးလိုက္သည္ ….
“ငါ႔ ဒဏ္ရာၿပန္ေကာင္းသြားေတာ႔ အဲဒီအသင္းမွာ ငါဆက္ကစားတယ္ ….ၿပီးေတာ႕ ႏိုင္ငံအသင္း ” …
“အဲဒါ ငါတို႔သိတယ္ကြ …. ၾကားထဲမွာ မင္းေပ်ာက္သြားတဲ႔ ေလးႏွစ္ကိုေမးေနတာ
အရင္ႏွစ္က မင္းၿပန္လာၿပီး အေမြေတြလက္ခံတာအထိ သိတယ္ မင္းၿပန္ေရာက္ကတည္းက ေမးေနတဲ႔
ေမးခြန္း …မင္းအခုအထိမေၿဖတဲ႔ေမးခြန္းကိုေမးေနတာ ”…………..
ရဲမင္းရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ သီဟၿပန္ေၿဖသည္ ……………….
“ အိုေကကြာ …ငါအခုေၿဖမယ္ …………ဒီေလးႏွစ္မွာ
အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွထဲကပဲ ႏိုင္ငံတစ္နိုင္ငံမွာ ဆက္ၿပီးအေတြ႕အၾကံဳအေနနဲ႔
သူတို႔ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို လက္ခံၿပီး သြားကစားတယ္ ……..
ငါ႔ရင္ထဲက အနာ ငါၿပန္ညာခ်င္လို႔ ….သတင္း ကိုငါကိုယ္တိုင္ပဲ အေမွာင္ခ်လိုက္တာ ………..
အဲဒီမွာပဲ ငါတစ္သက္လံုးေဘာလးံုမကစားႏိုင္ေတာ႕ေလာက္တဲ႔ ဒဏ္ရာထပ္ ရတယ္ ……
အဲဒီႏိုင္ငံမွာပဲ အနားယူေနရ တယ္ ….ဒီၿပန္မလာခ်င္ေသးတာကလဲ တစ္ေၾကာင္းေပါ႔ ….
ဒီအေတာအတြင္းမွာပဲ ငါနဲ႔ အေတာ္ၾကာအဆက္အသြယ္ၿပတ္သလိုၿဖစ္ေနတဲ႔
ငါ႔မိဘလက္က်န္ ငါ႔အေမြေတြကိုထိန္းသိမ္းေပးထားတဲ႔ နယ္က ဦိးေလးဆံုးေတာ႔ ၿပန္လာၿပီး
မိဘအေမြအႏွစ္လုပ္ငန္းေတြကို ဆက္ခံရတယ္ …အားလံုးလည္ပတ္ေနၿပီးသားဆိုေတာ႔ ဘာမွသိပ္မလိုပါဘူးကြာ ............ ေ႐ွ႕ေနနဲ႔ေတြ႔ လက္မွတ္ထိုး ၿပီးေတာ႔
ဦးစီးလက္စၿဖစ္တဲ႔ ငါ႔ဦးေလးရဲ႕တစ္ဦးထဲေသာသား ငါ႔ညီဝမ္းကြဲကိုပဲဦးစီးခိုင္းထားတယ္ ………….
ဝါသနာအေနနဲ႔ကေတာ႔ ပုဂၢလိက ေဘာလံုးတစ္သင္းေထာင္ထားတယ္ …..အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာမွတ္ပံုတင္ …
ေၿခစစ္ပြဲေတြ ဝင္ေစၿပီး ကစားခိုင္းထားတာ ….အခုအထိုက္အေလွ်ာက္ေတာ႔ ေအာင္ၿမင္ေနပါၿပီ ……
ဒါကေတာ႔ မင္းတို႔သိၿပီးသားေနာက္ဆက္တြဲေတြပါ ”………..
သီဟ ေၿပာအၿပီးမွာ ေက်ာ္စြာက လွမ္းေမးလိုက္ၿပန္သည္ ………..
“သြယ္နဲ႔ေကာေတြ႔ ၿဖစ္ေသးလား” ……….. သီဟ ၿပံဳးလိုက္သည္ ….. နာက်င္ၿခင္းတို႔ စြန္းထင္းလွ်က္ ….
ရဲမင္းကၿဖတ္ေၿပာလိုက္ၿပန္သည္ ………“မင္းကိုကမဟုတ္တာ ငါ႔ေကာင္ …………မင္းအရင္ကတည္းက
မင္းဟာ မိဘ အေမြအႏွစ္ေတြ အားလံုး ဆက္ခံရမယ္႔ တစ္ဦးထဲေသာသားၿဖစ္တယ္ ….
နယ္ကေန ဦးေလးကိုအဆက္အသြယ္ၿဖတ္ၿပီး မင္းဝါသနာပါတဲ႔ ေဘာလံုးကိုဒီမွာလာကစားတယ္ …
အဲသလို သြယ္႔ကိုေကာ သြယ္႔မိဘေတြကိုေကာ အသိေပးခဲ႔ရင္ အခုလိုမလိုလားအပ္တဲ႔ ၿပႆနာေတြ
ၿဖစ္မလာဘူး ……. သြယ္႔မိဘေတြကလည္း မင္းနဲ႔ သေဘာမတူစရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူးေပါ႔” ………….
သီဟမ်က္လံုးမ်ား အေရာင္ဖ်တ္ကနဲေတာက္သြားသည္ ……….“ငါ သြယ္႔ကို ၿဖဴၿဖဴစင္စင္ခ်စ္တာကြ ”…
“ေအးေလ ငါတို႔သိတယ္ေလ……အဲဒါေၾကာင္႔ပဲေၿပာေနတာေပါ႔ကြ” …………..
ေက်ာ္စြာ႔အသံမွာ စိတ္မ႐ွည္သံပါေနသည္ ………..“ငါမဖန္တီးပဲနဲ႔ အလိုလိုရလာမယ္႔ အရာေတြနဲ႔
သြယ္႔ကိုသိမ္းသြင္းသလို မၿဖစ္ေစခ်င္ဘူး ….. ငါ ေဘာလံုးထဲမွာ ဘဝကိုၿမွဳပ္ထားတယ္ကြာ …
သြယ္ငါ႔ကိုစခ်စ္ခဲ႔တုန္းကတည္းက ေဘာလံုးသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခ်စ္ခဲ႔တယ္ ….
သူတကယ္တမ္း ယံုၾကည္တယ္ ခ်စ္တယ္ဆို ဘယ္လိုအေၿခအေနမ်ိဳးနဲ႔ၿဖစ္ၿဖစ္ ခ်စ္ေနႏိုင္ရမယ္ကြ …
စိတ္နာတယ္ဆိုရင္ေတာင္ စိတ္နာတာကသတ္သတ္ ခ်စ္ေနတာကသတ္သတ္ ၿဖစ္ေနရမယ္……….
ငါ႔ခံယူခ်က္ သတ္မွတ္ခ်က္ဟာ အရာအားလံုးနဲ႔ဆန္႔က်င္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါ႔ေ႐ြးခ်ယ္မႈကို
ငါေက်နပ္ေနမယ္ ……ငါ႔ကိုယ္ငါလိမ္ညာၿဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္ ငါ႔လိမ္ညာမႈဒဏ္ဟာ ငါ႔ကိုယ္ထဲမွာပဲ
တည္ေနလိမ္႔မယ္ကြာ ………ဘယ္ဂယက္ ဘယ္လႈိင္းမွ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမ႐ိုက္ခတ္ေစရဘူး” ……….
သီဟအသံက ပကတိ တည္ၿငိမ္စြာ ………………..
“မင္းသြယ္႔ကိုစိတ္နာေနတာလား” …………………
ေက်ာ္စြာ႔၏ထပ္ဆင္႔ေမးခြန္း ……………….
“ငါ သြယ္႔ကိုမွမဟုတ္ဘူး သြယ္႔အသိုင္းအဝန္း သြယ္႔ပတ္ဝန္းက်င္ ေနာက္ဆံုးငါ႔ကိုယ္ငါကအစ
ကံၾကမၼာအဆံုးကြာ ဘာကိုမွစိတ္မနာဘူး ၿဖစ္သင္႔လို႔ၿဖစ္သြားတာလို႔ပဲ ယူဆထားတယ္
ဒါေပမယ္႔လူပဲကြာ ယိုင္တတ္တယ္ နဲ႔တတ္တယ္ လဲက်တ ဲ႔ဒဏ္ရာၿပင္းရင္ၿပန္ထဖို႕ အခ်ိန္ယူရတယ္
ဒီေတာ႔ ခ်စ္စရာ႐ွိ လြမ္းစရာ႐ွိလြမ္း လဲက်စရာ႐ွိလဲက် ထစရာ႐ွိၿပန္ထေပါ႔ ဒါေပမယ္႔ ဘဝဆိုတာ
ငါသိသေလာက္ကေတာ႔ အၾကာၾကီးလဲေနစရာလဲမလိုဘူး အၾကာၾကီးၿပန္ထေနစရာလဲမလိုဘူး
ေအး…. အၾကာၾကီးရပ္တည္ေနစရာလဲမလိုဘူးကြာ ၿဖစ္ခ်င္တာကိုဖန္တီး ၿဖစ္လာတဲ႔အက်ိဳးဆက္ကို
ေကာင္းရင္ေကာင္းသလို ဆိုးရင္ဆိုးသလိုခံ ဒါပဲေပါ႔ကြာ .......
တကယ္ေတာ႔ အားလံုးဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ေနသားက်သြားတာပါပဲ သူ႔အံနဲ႔သူေပါ႔ ”….
သီဟ၏စကားမ်ားအား ေက်ာ္စြာ နွင္႔ ရဲမင္း ၿငိမ္သက္စြာနားေထာင္ေနမိသည္ ……..
အတန္ၾကာမွ ေက်ာ္စြာက စကားစသည္ …………
“မင္းမနက္ၿဖန္ၿပန္မွာလား သီဟ ”
“ေအး အသင္းကိစၥေတြလုပ္ရဦးမယ္ကြ ငါ႔ေ႐ွ႕ေန ကိုလည္း ရန္ကုန္လာဖို႔ ခ်ိန္းထားတယ္ ”
“ေနပါဦးသီဟရာ မင္းက ေဆြမ်ိဳးဆိုလို႔ ႏွစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ႔တဲ႔ ညီ နဲ႔ အန္တီ ကိုေတာင္
သြား မေတြ႔ပဲဘာလို႔ ေ႐ွ႕ေနနဲ႔ ခ်ိန္း ေနရတာလဲ ”………
သီဟ က လက္က်န္ဖန္ခြက္ကို အၿပတ္မ႐ွင္းေသးပဲ လွည္႔ပတ္ၾကည္႔ေနသည္ … ၿပီးမွ
“ဒါကေတာ႔ ငါ႔အေၾကာင္းနဲ႔ ငါပါကြာ ဒါကိုေတာ႔ ငါေၿပာမၿပခ်င္ဘူး …ေနာက္တစ္ခုက
ငါ အေစာၾကီးထဲကဆံုးၿဖတ္ၿပီးသားကြ စီးပြားေရးကိစၥေတြ ကို ငါဝါသနာပါတဲ႔ ကိစၥေတြေလာက္
စိတ္မဝင္စားဘူး ဒီေတာ႔ ငါ႔အေမြေတြလက္ခံတဲ႔ေန႔မွာေတာင္ ေ႐ွ႕ေနတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ အေတြ႔ခံ
အဲဒီေန႔မွာပဲ ငါ႔လုပ္ပိုင္ခြင္႔အားလံုးကို ငါ႔ညီကိုလႊဲေပးဖို႔ လက္မွတ္ထိုး အဲဒီေ႐ွ႕ုေနကို ေပးလိုက္တယ္
ငါ႔ညီက လက္မခံပဲ ေတြ႔ဖို႔ၾကိဳးစားတယ္ကြာ ငါ ကိုက ဖုန္းနဲ႔ ေဖ်ာင္းဖ် ေၿပာဆိုထားရတာ အရာအားလံုး
ဟာမၿပီးခင္ပဲ အသက္ဝင္တာကြ ေနာက္ေတာ႔ ၿပီးသြားတယ္ ၿပီးေတာ႔ အသစ္ၿပန္စ အသက္ဝင္လာ
ၿပန္တယ္ ဒီလိုပါပဲကြာ ” …….
ထိုစဥ္ ရဲမင္းကၿဖတ္ေၿပာလိုက္သည္ ……….
“ေအးကြ ဟုတ္တယ္ ဒီလိုပဲ ဒီေတာ႔ ေသာက္စရာ႐ွိေသာက္မယ္ ခ်ီးယားစ္ကြာ”
“ခ်ီးယားစ္ ”……………..
အသံမ်ားသည္ ဖန္ခြက္ၿခင္းတိုက္သံကိုလြမ္းသြားသည္ ……………
မိုးစက္မ်ားနွင္႔ ညသည္လည္း ၿပီးဆံုးမသြားခင္ သူ႔အသက္ သူသြင္းေနသည္ ………………………။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အပိုင္း (၃)
“ဝုန္း ” ……………..
အေပၚထပ္မွလဲၿပိဳက်ေသာအသံေၾကာင္႔ မ်ိဳးမင္းတစ္ေယာက္ ထမင္းစားေနရင္းမွ မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္လိုက္
မိသည္ တစ္ဆက္ထဲမွာပဲ စိတ္ထဲမွ အိမ္မွ အကူေဒၚဝင္းအား လုပ္ၿပန္ၿပီ ကေလးေတာ႔ႏိုးေတာ႔မွာပဲဟု
အၿပစ္တင္ကာထလိုက္မိလွ်င္ပဲ နားမလည္သလို သူ႔အားရပ္ၾကည္႔ေနေသာေဒၚဝင္းအား
ေတြ႔လိုက္ရသည္ ……
“ဟာ ဒါဆို”
သူခပ္တိုးတိုးေရ႐ြတ္ကာ အေပၚထပ္သို႔တက္လာလိုက္သည္ ………
အခန္းထဲသို႔အဝင္ လဲက်ေမ႔ေၿမာေနေသာသူ႔မိန္းမအား ေတြ႔ရေသာအခါ နားမလည္စြာၿဖင္႔
စိုးရိမ္တၾကီး ေၿပးေပြ႔ ဆရာဝန္ေခၚနွင္႔ အလုပ္ေတာ္ေတာ္႐ႈပ္သြားသည္ ……………………
ဆရာဝန္က ေဆးတစ္လံုးထိုးေပးၿပီးေသာအခါ အခန္းအၿပင္သို႔ထြက္ စကားေၿပာၿဖစ္ၾကသည္ ….
“အေၿခအေနဘယ္လိုလဲဆရာ”
မ်ိဳးမင္း၏အေမးကိုဆရာဝန္ကၿပံဳးၿပကာ…..
“မစိုးရိမ္ရဘူးဗ် အားနည္းေနတဲ႔အခ်ိန္မို႔ ေ႐ွာ႔ၿဖစ္သြားတာပါ ဒါနဲ႔ သူ႔စိတ္လႈပ္႐ွားစရာခင္ဗ်ား
ဘာမ်ားလုပ္မိလဲ ” …………
မ်ိဳးမင္းေခါင္းမ်ားမူးေဝသြားတဲ႔အထိစဥ္းစားကာေၿဖသည္ ………..
“ကၽြန္ေတာ္အလုပ္က ၿပန္လာတယ္ဆရာ သူကၽြန္ေတာ္႔ကိုထမင္းခူးေပးတယ္ ၿပီးေတာ႕
ဒီေန႔ ႐ံုးခန္းမွာ အေဖ႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဖိုင္ေတြ႐ွင္းေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕
ေက်းဇူး႐ွင္ၿဖစ္တဲ႔ တစ္ဦးထဲေသာ အစ္ကိုတစ္ဝမ္းကြဲပံု ကိုရလာတယ္
အဲဒါနဲ႔ သူေတြ႔ဖူးတယ္႐ွိေအာင္ အေပၚက အလုပ္ကယူလာတဲ႔ဖိုင္ထဲမွာ
႐ွိတယ္ သြားယူလို႔ေၿပာလိုက္တယ္ သူတက္သြားလို႔ မၾကာဘူး လဲက်သံအၾကား ကၽြန္ေတာ္တက္ၾကည္႔
ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အစ္ကိုပံုကိုကိုင္ၿပီး လဲက်ေနေတာ႔တာပါပဲ ဆရာရယ္ ဒီပံုပါဆရာ ”…………..
မ်ိဳးမင္းထိုးေပးလိုက္ေသာပံုကိုၾကည္႔လိုက္မိလွ်င္ပဲ ဆရာဝန္ပါးစပ္အေဟာင္းသားၿဖစ္သြားသည္ …
ေဘာလံုးပြဲ ဝါသနာပါေသာဆရာဝန္အဖို႔ ထိုဓာတ္ပံုထဲမွလူအားေကာင္းေကာင္းသိေပသည္ ….
လြန္ခဲ႔ေသာေလးႏွစ္က နာမည္ၾကီးခဲ႔ေသာ တစ္ခ်ိန္က ႏိုင္ငံ႕လက္ေ႐ြးစင္ ဂိုးသမားတစ္ဦး
ဝတ္စံုၿပည္႔ႏွင္႔ ေဘာလံုးကိုပိုက္ထားသည္႔ပံု ………………….
“သြယ္ႏိုးလာမွပဲေမးၾကည္႔ ၾကတာေပါ႔ ဆရာရယ္ ”……………
မ်ိဳးမင္း၏အသံမွာေဖ်ာ႔ေတာ႔တိုးလ်စြာ ……………………..
အၿပင္တြင္႐ြာေနေသာ မိုးစက္မ်ားသည္ မိုးစက္မ်ားအေလ်ာက္
နားမလည္ၿခင္းသည္လည္း နားမလည္ၿခင္းအေလွ်ာက္ အေတြးမ်ားသည္လည္းအေတြးမ်ားအေလွ်ာက္
အရာအားလံုးသည္ သူ႔ဂြင္ႏွင္႔သူ ေနသားက်ေနပါသည္ ……………………………….။။။
အိုင္လြယ္ပန္
19 comments:
အား အရမ္းေကာင္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးပဲ ကိုအုိင္ေရ ရွားရွားပါးပါး ကိုအိုင္ဆီက ေတြ႕ရခဲတဲ့ အခ်စ္ ဝတၱဳတိုေလး အဲလိုလုပ္ပါ ဆက္ေရးပါ ဒီလိုမ်ိဳးေလးေတြ အားေပးေနပါတယ္..။
အင္း အရမ္းေကာင္း
မေရာက္တာၾကာတာနဲ ့ကိုယ္ ့ဆရာလက္ စြမ္းေတြ အရမ္းထက္လာတရ္...။
အားေပးလ်က္ပါဗ်ာ..။
ေကာင္းတယ္ဗ်...ဝတၱဳေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပဲ..
မေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ခ်ိတ္ဆက္ေခၚသြားတယ္..
မဂၤလာပါ..
မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အသိမ္းေလး
ေကာင္းတယ္...
ကိုအိုင္ေရ
ေနာက္လဲ ေရးဦးဗ်ာ ေနာ
ဇာတ္သိမ္းကလဲ ေမွ်ာ္လင့္မထားမိဘူး
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
" နားမလည္ၿခင္းသည္လည္း နားမလည္ၿခင္းအေလွ်ာက္ အေတြးမ်ားသည္လည္းအေတြးမ်ားအေလွ်ာက္
အရာအားလံုးသည္ သူ႔ဂြင္ႏွင္႔သူ ေနသားက်ေနပါသည္ …"
စကားေျပေကာင္းေကာင္းေလးပါဖတ္ခြင့္ရလို႔
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
လွလွပပ ညက္ညက္ေညာညာ ေသေသသပ္သပ္
ေခၚသြားႏိုင္ပါတယ္.။
အားေပးလွ်က္
အိျႏၵာ
ကို အိုင္ေရ မဖတ္စဖူး ဖတ္လိုက္ရတယ္ ဗ်ာ ၀တၳဳလည္း အေရးေကာင္းသား ဇာတ္အိမ္အဖြဲ႔ေလးလွတယ္ဗ်ာ ႀကိဳက္တယ္
ေကာင္းေသာေန႔ ကိုအိုင္ :)
ညီေလးေရ အေရးအသားေရာ ဇာတ္အိမ္ဇာတ္ဖြဲ႔ေရာ ဇာတ္သိမ္းပါ အားလံုးလွလွပပေကာင္းမြန္တယ္ကြာ..
ၾကိဳက္တယ္ ကိုယ့္ညီေရ႕
အခ်စ္နဲ႕ပါတ္သက္ၿပီးခံစား
ေနရသူေတြအတြက္အလင္းေရာင္
ၿပေပးထားတဲ႕ဝထၳဳတပုဒ္ေပါ႕ေနာ္....
နားလည္ႏိုင္ၾကပါေစ။
အခ်စ္နဲ႕ပါတ္သက္ၿပီးခံစား
ေနရသူေတြအတြက္အလင္းေရာင္
ၿပေပးထားတဲ႕ဝထၳဳတပုဒ္ေပါ႕ေနာ္....
နားလည္ႏိုင္ၾကပါေစ။
အခ်စ္နဲ႕ပါတ္သက္ၿပီးခံစား
ေနရသူေတြအတြက္အလင္းေရာင္
ၿပေပးထားတဲ႕ဝထၳဳတပုဒ္ေပါ႕ေနာ္....
နားလည္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ေသေသခ်ာခ်ာကို ခံစားသြားတယ္ဗ် ကိုအိုင္ ။ စကားလံုးေတြမွာ ဒႆနေလးေတြ ပါပါလာတယ္။ အားလံုးေကာင္းတယ္ ဖတ္ရတာ ။ အားေပးပါတယ္ ။ ေနာက္လဲ ..... ။ :)
ခ်ိတ္ထားတဲ့လင့္ခ္ေလးေတြကေကာင္းတယ္...
နင္ကဒီလုိလဲရတာပဲကိုး =)
အားေပးေနပါတယ္..
ငါအသစ္ေရးထားတယ္.. အားရင္လာဖတ္ဦးေနာ္..
ညီေရ... အေတာ္ေလးအေရးေကာင္းတာပဲကြာ...
ညီက...တစ္ပုဒ္ဆိုတစ္ပုဒ္ပဲေကာင္းတယ္ေဟ့...
ဒါနဲ႔ ၀ုိင္းေလးကစ္လုိက္ၾကေအာင္ေဟ့...
ဖုိးေမာင္
ငါမဖန္တီးပဲနဲ႔ အလိုလိုရလာမယ္႔ အရာေတြနဲ႔
သြယ္႔ကိုသိမ္းသြင္းသလို မၿဖစ္ေစခ်င္ဘူး....။
ဒီစာသားေလးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေၾကြသြားတယ္..။
ငါ႔ခံယူခ်က္ သတ္မွတ္ခ်က္ဟာ အရာအားလံုးနဲ႔ဆန္႔က်င္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါ႔ေ႐ြးခ်ယ္မႈကို
ငါေက်နပ္ေနမယ္ ……ငါ႔ကိုယ္ငါလိမ္ညာၿဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္ ငါ႔လိမ္ညာမႈဒဏ္ဟာ ငါ႔ကိုယ္ထဲမွာပဲ
တည္ေနလိမ္႔မယ္ကြာ ………ဘယ္ဂယက္ ဘယ္လႈိင္းမွ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမ႐ိုက္ခတ္ေစရဘူး
အဲဒီစာသားေလး ႀကိဳက္တယ္ ကိုယ္႔လူ... ဇာတ္လမ္းဆင္တာ တိုတိုေလးနဲ႔ ထိတယ္။ ဇာတ္သိမ္းက ေတာ္ေတာ္တာသြားတယ္..။
ကိုုအိုုင္ေရ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ.. အေရးအသားညက္တယ္..
ဖတ္ရင္းနဲ႕ကိုုေျမာသြားတာပဲ.. ဂုုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ..
စကားေျပေကာင္းေတြ၊ ကဗ်ာေကာင္းေတြအတြက္
ခ်ီးယားစ္...
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္
ကိုအိုင္လြယ္ပန္ေရ
ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းဆိုရမလိုျဖစ္ေနျပီ။ " ဘာေျပာရမလဲ " ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတာထက္ကို ပိုေကာင္းေနတယ္။ ဇာတ္လမ္းမွာ ေျမာသြားလိုက္တာ။ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ကိုအိုင္က ကဗ်ာတင္မဟုတ္ဘူး စကားေျပလည္း အေရးေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ အားေပးလ်က္ပါ။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
အား .... ဖတ္လို႕ေကာင္းလိုက္တာ ....
ၾကယ္ျပာ
Post a Comment