လြမ္းဇာတ္ေရးခဲ႔တဲ႔ ငေပ တစ္ေကာင္ရဲ႕ အလြမ္းဘံု

အေမ…..
ေနေကာင္းလို႔က်န္းမာပါစ
ကိုယ္ေရးခဲ႔တဲ႔ဇာတ္ ႐ုပ္မပ်က္ဖို႔
အသက္ဓာတ္လို ကိုးကြယ္ၿပီးသာ
မာန္ကို ေမာင္းတင္တင္ထား
ရင္မွာေတာ႔စက္႐ုပ္ဆန္ဆန္
ႏွလံုးသားေတြကို
အလုပ္ေပးေနရတာၾကာခဲ႔ ……….

ခြဲလာၿပီးကတည္းက
တာဝန္ဆိုတဲ႔ ေဘာင္ထဲမွာ
လွူပ္႐ွားမႈေတြကို ႐ိုက္သြင္း
အခ်ိန္႐ွားတယ္တဲ႔
အားတိုင္းယားတိုင္းဟစ္ေၾကြးသံေတြနဲ႔
စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကိုေတာင္
ဇယားကြက္ဆြဲဆြဲေနၾကေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီက
လဘၠက္ရည္ဆိုင္ေလးေတြကို
လြမ္းမိေပါ႔ ………

ခြဲလာၿပီးကတည္းက
မ်က္လံုးႏွစ္လံုးပြင္႔တာနဲ႔
ေတြ႔သမ်ွကိုမ်က္ႏွာတုၾကီးေတြတပ္
ၿပံဳးၿပႏႈတ္ဆက္ၾက
ဝတ္ေက်တမ္းေက်ကို
ႏွမ္းၿဖဴးထားတာေတြပဲ
ၾကံဳေနရေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီက
ေက်းလက္အလႈအိမ္ေလးေတြကို
လြမ္းမိေပါ႔ ………

ခြဲလာၿပီးကတည္းက
တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ
လက္ကိုင္ထားေနၾကတဲ႔
ေဖၚေ႐ြမႈ၊သေဘာထားၾကီးမႈ၊႐ုိင္းပင္းမႈေတြက
ဆားမပါတဲ႔ဟင္းလိုပဲ
သဒၶါတရားဆိုတာကို
မၿမင္ရတာၾကာေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီက
ေရခ်မ္းစင္ေလးေတြကို
လြမ္းမိေပါ႔ …………

အလြမ္းေတြ ေဝမယ္မွန္းသိလ်က္က
ကိုယ္႔ခံႏိုင္ရည္ ကိုယ္ကိုးစားမိတာပဲလား
မီးမ်ား မီးႏိုင္
ေရမ်ား ေရႏိုင္ေတြၾကား
ကိုယ္႔ တန္ေၾကး ကိုယ္ၿပန္မွ်ားဖို႔
ဘဝကို ဘယ္အပိုင္းကစၿပီး
ထိုးေကၽြး ခဲ႔မိလိုက္မိသလဲ အေမ …………….

အေမေရ
ေနေကာင္းလို႔က်န္းမာပါစ
အခုေတာ႔
ဘာကိုဘာနဲ႔ လဲထပ္လို႔
ဘာကိုဘာနဲ႔ ႐ွာေဖြေနသလဲ ဆိုတဲ႔
မေရာင္ရာဆီလူးမိတဲ႔ အေတြးေတြတစ္ေလွနဲ႔
ငေပတစ္ေကာင္
မတ္တပ္ရပ္ရင္း ေတြ ေဝ ေငး
အေမ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေဝးေနတဲ႔ရက္တို႔ၾကာ႐ွည္ ………………………။။။

အိုင္လြယ္ပန္