အိမ္ကထြက္လာတဲ႔ေန႔

ရာသီဥတုကသာမန္ပါပဲ
သာမန္ဆန္ဆန္
ေလွ်ာက္လွမ္းၿခင္းမ်ိဳးနဲ႔ပဲ
ပိတ္ကားတစ္ခုကိုဖြင္႔
ႏႈတ္ခမ္းေတြ
တင္းတင္းမေစ႔ႏိုင္မွာစိုးလို႔
မိႈင္းေနတဲ႔မ်က္ဝန္းႏွစ္စံုကိုေတာ႔
ရဲရဲမၾကည္႔ၿဖစ္လိုက္ဘူး
ရင္ကိုတစ္ေၿမ႕ေၿမ႕နဲ႔လီွးပစ္မဲ႔
ဒါးထက္ထက္ေတြကေတာ႔
မၾကည္႔ပဲၿမင္လိုက္ရ ။

ၾကိဳးတင္းတင္းနဲ႔ပဲ
မီးစာကိုညိွပစ္လိုက္တယ္
အခုထိ
တေငြ႕ေငြ႕ကၽြမ္းေနတုန္း ။

(အေဟာင္းတစ္ပုဒ္ပါပဲ ၿပန္တင္ၿဖစ္သြားတာ )
အိုင္လြယ္ပန္

8 comments:

MANORHARY said...

ၾကိဳးတင္းတင္းနဲ႔ပဲ
မီးစာကိုညွိပစ္လုိက္တယ္
အခုထိ
တေငြ႕ေငြ႕ကၽြမ္းေနတုန္း...
.....................

(အိမ္မ်ားမွားသလားေတာင္ထင္မိတယ္။
အိမ္အသစ္ကေလးက နက္ေမွာင္လင္းလက္လို႔..)

မယ္႔ကိုး said...

အိမ္ကထြက္လာတဲ့ေန ့...
မိႈင္းေနတဲ႔မ်က္ဝန္းႏွစ္စံု...
ၾကိဳးတင္းတင္းနဲ႔ပဲ
မီးစာကိုညိွပစ္လိုက္တယ္....

ကဗ်ာေလးရင္ထဲ ေရာက္တယ္။ ေကာငး္ေသာေန ့ပါရွင္... :)

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ၾကိဳးတင္းတင္းနဲ႔ပဲ
မီးစာကိုညိွပစ္လိုက္တယ္
အခုထိ
တေငြ႕ေငြ႕ကၽြမ္းေနတုန္း ။

လင္းဒီပ said...

ကၽြန္ေတာ္ထြက္လာတုန္းကေတာ့ မိႈင္းေနတဲ႔မ်က္ဝန္းႏွစ္စံုကိုၾကည့္မိလို႕
မ်က္ဝန္းေတြ တင္းတင္းမေစ႔ႏိုင္ခဲ့ဘူး....။
အခုေတာ့လည္း အလြမ္းေတြနဲ႕ ေအးခဲတတ္ေနျပီ..။

mgngal said...

မတူညီတဲ့ ေန ့ေတြမွာ ထြက္လာၾကေပမယ္ ခံစားရတဲ့ ခံစားမွဳေတြက ေတာ့ တူညီသေလာက္ပါပဲ ။ ကဗ်ာေလး ထိလြန္းမိလြန္းတယ္ ။

ဒါနဲ ့ ဒါးက ဓားလို ့ေရးရတာလားလို ့ ။ အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ ။

Unknown said...

ကိုအိုင္ေရ ကဗ်ာေတြလာဖတ္တယ္ :)
မဆံုျဖစ္တာႀကာပီဗ်ာ ကိုညိမ္းတို႔ေက်ာင္းေရာက္ေနလို႔
:) ေကာင္းေသာေန႔ပါ :)

သက္ထြန္းညိမ္း said...

ေလာင္ထားကိုအိုင္ေရ
ကၽြန္ေတာ္ပါ ကူေလာင္ေပးမယ္ဗ် း)
ကဗ်ာေတြကေတာ့ ခံစားလို႔ေကာင္းတယ္ဗ်ာ

ၿဖိဳးငယ္ said...

ခံစားခ်က္တိုက္ဆိုင္တယ္ဗ်ာ ..
က်ဳပ္တို႕လည္း ေငြ႕ေငြ႕ေလး ေလာေနတုန္းပဲ ..
ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ပူတယ္ဗ်