သံသရာ

ကားလိပ္ ပြင္႔သြားပံုက
ၿဖည္းၿဖည္း ညင္းညင္း ။

(၁)
အလင္းရဲ႕ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ ၿခင္းကို
ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးကမ္းခံခဲ႔ရတယ္ ဆိုတဲ႔
ၾကယ္တစ္ပြင္႔က
လမိုက္ညအကနဲ႔ ဝမ္းသာအားရ ကခုန္ၿပတယ္ ။

(၂)
ေရာင္နီရဲ႕ ရက္စက္မႈဓါးသြားကို ေၾကာက္႐ြံ႕တယ္ ဆိုတဲ႔
နွင္းစက္ တစ္စက္က
ေနမထြက္ခင္ လို႔အမည္ရတဲ႔
ေဆာင္းသီခ်င္း တစ္ပုဒ္ညည္းၿပတယ္ ။

(၃)
႐ူးမတတ္ တိမ္းမူးဖူးပါတယ္ ဆိုတဲ႔
ရင္ခြင္ဦး တစ္စံုက
အေပ်ာ္ပါ လို႔ ဆိုၿပီး
ႏွလံုးသားကို သားေရကြင္းလို က်ံဳ႕ၿပ ဆန္႔ၿပတယ္ ။

(၄)
အိပ္မက္ေတြ ေဟာင္းခဲ႔ၿပီ ဆိုတဲ႔
မ်က္ရည္တစ္စက္က
ဒဏ္ရာေတြကို ရယ္ရယ္ေမာေမာ နဲ႔
႐ုပ္ေသး႐ုပ္လို ၾကိဳးဆြဲၿပတယ္ ။

(၅)
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔
တစ္ခ်ိန္ တုန္းက ၿပည္႔ဝန္း ဝိုင္းစက္ခဲ႔ပါတယ္ ဆိုတဲ႔
ခပ္ေကြးေကြး တစ္ၿခမ္းပဲ႔ လ တစ္စင္းက
ဒြိဟ ေတြ ရဲ႕ ယာဇ္ပလႅင္ထက္မွာ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ကားစင္ ၿပန္တင္ၿပ လိုက္ေတာ႔တယ္ ။

လက္ခုပ္သံ တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းေတြေအာက္
ကားလိပ္ ၿပန္က်သြားပံု ကလည္း
ၿဖည္းၿဖည္း ညင္းညင္း ။

႐ုတ္တရက္
မီးေရာင္ေတြ ၿပန္လက္လာခဲ႔
ၾကည္႔ ႐ႈေနသူမ်ားရဲ႕ အေရာင္ေတာက္ေတာက္
အာသီသမ်ား ။

ထြက္ေပၚ လာေသာ
အစီအစဥ္ ေၾကၿငာသံက
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ပီပီသသ ။

“ယၡဳတစ္ဖန္
အလွည္႔က်ေရာက္ တဲ႔ ၿပကြက္ကမ်ားေတာ႔ ကေတာ႔
ေစာေစာ က ၿပကြက္မ်ားပဲ ၿဖစ္ပါတယ္ ” ။

မွိန္က်သြားေသာ မီးေရာင္မ်ားဟာ
ၾကည္႔႐ႈ ေနသူမ်ားရဲ႕
အားအင္ကုန္ခမ္းသြားေသာ
မ်က္ဝန္း ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ေတြ ... ။။

အိုင္လြယ္ပန္