အရူး

မိုးေရေတြက
ခါးတယ္ ။

႐ြာ႐ိုးကိုးေပါက္ေလွ်ာက္ရင္း
ေၿခသလံုးသားကို
ေခြးေလေခြးလြင္႔ေတြအတြက္ ငါပူေဇာ္ခဲ႔ ။

၀မ္းစာအတြက္ ငါ ခ်ိဳးလိုက္တဲ႔
ကန္စြန္းညြန္႔ေလးရဲ႕ ၾကမ္းခင္းေစ်းအတြက္
သူတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ
က႐ုဏာသံေတြ ၾကားလိုက္ရ ။

ငါလာၿပီဆို
၀ုန္းကနဲ အိမ္ေပၚေၿပးတက္သြားတဲ႔
ကေလးတစ္သိုက္ရဲ႕ ေတာ္လဲသံေတြ
ကေလးေတြေခ်ာ႔ရင္း
အပူ႐ုပ္ကို ဟန္လုပ္တပ္ဆင္ထားၾကတဲ႔
မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားဟာ ပူၿပင္းစူး႐ွ ။

ဆုပ္လည္းစူး စားလည္း႐ူး စကားလံုးေတြေအာက္
ေၿဖေဆးမ႐ွိတဲ႔ ငါ႔စကားလံုးဟာ
ေပ်ာက္ဆံုးၿပတ္ေတာက္လို႔ ။

အမွန္တစ္ခု႐ွိတယ္
အမွားတစ္ခု႐ွိတယ္
ဆိုၾကပါစို႔
အမွန္ = ၁
အမွား = ၁
ထို႔ေၾကာင္႔ ...
အမွန္ = အမွား
တစ္ဟားဟား နဲ႔
တစ္ကိုယ္လံုး သိမ္႔သိမ္႔တုန္ေအာင္
ငါရယ္လိုက္မိ ။

သူတို႔ကလည္း ငါ႔ကိုၾကည္႔
လက္ညိွဳးတစ္ထိုးထိုးနဲ႔
ရယ္လို႔ ေမာလို႔
လူၾကီးေတြ
ကေလးေတြ
ေခြးေတြ
အားလံုး ေပ်ာ္ၾကေလတယ္ ။။

အိုင္လြယ္ပန္