“ ဒြန္းစ႑ား ရဲ႕ ခ်စ္ပံုၿပင္ ”

ေလညွင္းေတြ စည္းခ်က္ညီညီ ကခုန္ေနၾက
ဆံႏြယ္ဖားဖားေတြ သပ္ဖယ္ရင္း
ခိုးခ်စ္ရသူရဲ႕ လွမ္းလာတဲ႔ ရနံ႔မွာ
သနပ္ခါးပင္ တစ္ပင္လံုး အုပ္ကြဲလြင္႔ပ်ံ ။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆိုရင္
ဆိုေနက် သီခ်င္းကို ေမ႔ေလ်ာ႔
ဆန္႔ထုတ္ေနက် လက္ကို ေမ႔ေလ်ာ႔
ကမၻာေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးကို ေမ႔ေလ်ာ႔
ကုန္ကုန္ေၿပာရရင္
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ပါ ေမ႔ေလ်ာ႔ ။

ေကာင္းကင္ဟာ သာသာယာယာ
နယူတန္ရဲ႕ တန္ၿပန္သက္ေရာက္မႈ ဥပေဒသေအာက္မွာ
ခိုးခ်စ္ရသူက ကၽြန္ေတာ္႔ကိုတစ္ခ်က္ေဝ႔ၾကည္႔ၿပီး လမ္းမေပၚေထြးခ်လိုက္တဲ႔
သူမရဲ႕တံေတြးစက္ေလးကို
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ႏွလံုးသားနဲ႔ သိမ္းခဲ႔တယ္
တ ယု တ ယ ။


အိုင္လြယ္ပန္

5 comments:

လင္းဒီပ said...

သနားစရာေလးပါ ကိုအိုင္ရယ္ :))

တင့္ထူးေရႊ said...

ဘရို ...း-((

မယ္႔ကိုး said...

မိုးရြာေပမယ္႔ ေကာင္းေသာေန႔ပါ း)

Maung Myo said...

အခ်စ္ၾကည္သူရဲ့ ဘ၀က သနားစရာ ။

Unknown said...

အဲဒီလို လူမသိ သူမသိ
သူမလဲ မသိေအာင္ လြမ္းခဲ႔ရတာေလးေတြ...။ :)