ကမာၻတစ္ခုလံုးက
ဒီခ်ည္တိုင္ေလးမွာပဲေပါ႕
ေန႔ကေမွာင္ၿပီး ညကလင္းလိုလင္း
႐ႈံ႕ခ်ည္ႏွပ္ခ်ည္အသံေတြ
အိပ္ေမာက်တိမ္ဝင္သြားခ်ိန္အထိ
ရာသီပတ္လံုး
ေလာင္ကၽြမ္းလင္းၿမေကာင္းေနဆဲ
အဲဒီေကာင္ေပါ႔
ကဗ်ာေတြကို
တနင္႔တပိုးစားသံုးရင္း
႐ူးသြပ္မႈအံဖတ္ေတြဆို႔ခဲ႔တာ..........
အဲဒီေကာင္ေပါ႔
ဗ်ာပါဒရဲ႕
လက္ညိွဳးေငါက္ေငါက္ေတြကို
ရင္ဘတ္နဲ႔သိမ္းခဲ႔တာ............
ကိုးကြယ္ရာကိုးကြယ္ေၾကာင္းမွာ
အေရခြံထူသထက္ထူလာတဲ႔ေနာက္ေတာ႔
ဘယ္သဟဇာတတေစၦကိုမွမေၾကာက္ေတာ႔တဲ႔
အဲဒီေကာင္ေလ
သူ႔ရဲ႕ခ်ည္တိုင္ကို
သူကိုယ္တိုင္ပဲ
ႏွလံုးေသြးေတြနဲ႔စိုက္ခဲ႔တယ္………………………။။။
အိုင္လြယ္ပန္
4 comments:
ကိုအိုင္ေရ အံဖတ္ဆို႔ခဲ့တဲ့ေနာက္၊ ရင္ဘတ္နဲ႔သိမ္းခဲ့တဲ့ေနာက္၊ ခ်ည္တိုင္တစ္ခုမွာ အစိမ္းေသခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေနာက္ထပ္တစ္ေၾကာင္း၊ ေကာင္းတယ္ဗ်၊ အေရးက်ဲေပမယ့္ ေကာင္းေနဆဲပဲဗ်ိဳ႕။
ကြ်န္ေတာ္လည္း အံဖတ္ေတြဆို႕ေနေလရဲ႕ ...။
ေၾကာက္လိုက္တာ ေခါင္းစဥ္ကိုေတြ ့ျပီး ကဗ်ာကို တိတ္တိတ္ေလးဖတ္သြားတယ္ ။
အဲဒီေကာင္ေပါ႔
ဗ်ာပါဒရဲ႕
လက္ညိွဳးေငါက္ေငါက္ေတြကို
ရင္ဘတ္နဲ႔သိမ္းခဲ႔တာ............မိုက္တယ္ဗ်ာ ႐ွယ္ပဲ။
Post a Comment